+++ นิทานใบไม้ +++

วฤก

มามะ ..เด็ก ๆ มานั่งล้อมวง 
ปู่วฤก(สำนวนเจ้าลิง อัลมิตรา) จะเล่านิทานให้เจ้าฟัง ......
============================================
๏ ทาบละลอกหมอกหม่นบนใบไม้
ม่านหมอกไล้โลมถนอมแนบกล่อมขวัญ
ใบระบัดจะหยัดกล้าท้าตะวัน
ไม่ยอมพรั่นแพ้แดดที่แผดแรง
ซากใบไม้ใบก่อนที่กร่อนกรอบ
ปลายย่นยอบยักแยกแตกระแหง
เคยเขียวสดสลดคล้ำดูก่ำแดง
ระเหยแห้งเหือดน้ำชุ่มฉ่ำใบ
เมื่อก่อนนั้นวันเก่าเขาเคยแกร่ง
เคยต้านแรงตะวันมิหวั่นไหว
เคยแผ่ร่มห่มดินแถวถิ่นไพร
เป็นแบบให้เห็นอย่างเพื่อย่างตาม
ว่าก้าวไปในหล้าใช่กล้ากร้าน
ประสบการณ์กักขฬะหรือจะหยาม
หากกมลพ้นชั่วก่ายกลั้วลาม
ย่อมพาข้ามทุกข์พ้นกลอบาย
โลกเป็นไปใบระบัดยังหยัดสู้
ยังคงอยู่เย้ยแรงแสงแดดฉาย
ร้อนเท่าร้อนมิกร่อนเผาจนเฉาตาย
ยังท้าทายโถมร้อนรอนผจญ
ลิ่วละลอกหมอกหม่นบนใบไม้
เหมือนตั้งใจจ้องดูอยากรู้ผล
ใบไม้กล้าท้าประทุสุริยน
แล้วใจคนเขาจะกล้าท้าโลภฤๅ ๚๛
====================================				
comments powered by Disqus
  • rain..

    24 พฤศจิกายน 2545 07:43 น. - comment id 97471

        เรนขยับ..นั่งใกล้..ใจคอยฟัง..
       อยากจารั้ง..อาหมอให้เล่าต่อ..
        นิทานของอาหมอ..เหมือนจารอครัยมาง้อ..
       เรนขอพ้อ..อาหมอ..ม่ายรอเรน..
          อิอิอิ.
          แบบว่า..  กลอนพาปายนะค่ะ...
  • rain..

    24 พฤศจิกายน 2545 08:05 น. - comment id 97475

        โลกเปนไปใบระบัดยังหยัดสู้..
         เรนอยากรู้..โลกภายนอกบอกหน่อยดิ.. (ค่ะ)..
         โลกที่อยู่..มัย..?.. หดหู่..จริงๆนะ..
         ก้อเรนจะ..ออกไป...ไกลม่ายด้าย 
                บางครั้ง..การก้าวเดิน...
         แสนจาเพลิน..เมื่อชีวิต..ม่ายคิดรัย..
          แต่ มัย ?..จัย..  ไปไกล..ก้อ...
          โห้ยยย..ขอแว๊ป..ปายดื่มนมอุ่นก่อนค่ะ..
    
            (เรน..ขอโทษอาหมอ..ก้อเรนรอพี่ๆ..ไม่มีมา
             เรนก้อเรยย..  มากวนอาหมอต่อ..
           อิอิอิ....
    
    
  • เวทย์

    24 พฤศจิกายน 2545 09:16 น. - comment id 97477

    อิอิ..บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวนี้เป็น new วฤก แล้ว
    ถ้ามุ่งเอาความก่อน  ก็ย่อมได้ความขึ้น
    เนอะ...หมอ  เนอะ
  • พุดพัดชา

    24 พฤศจิกายน 2545 12:59 น. - comment id 97516

    ใบไม้ร่วงควงพลิ้วปลิดปลิวผลอย
    ควะคว้างลอยละลิ่วปลิวไปไหน
    พายุแรงแกล้งเจ้าไปแสนไกล
    หลงป่าใจไกลห่างทางเคยชิน
    ถึงอย่างไรใบบางพร่างพรมพื้น
    มิอาจฝืนกระแสโลกสุขโศกสิ้น
    เพียงก่อนไกวไหวพร่างลงห่มดิน
    ก่อนชีพสิ้นถวิลสร้างทางที่ควร..
  • อัลมิตรา

    24 พฤศจิกายน 2545 15:46 น. - comment id 97548

    อ้าว ปู่แล้วเหรอเนี่ย กะว่าจะเรียกอา นะเนี่ย 
    
    ตกลง ปู่หรืออา ดีหนอ ..?
  • Pheem

    24 พฤศจิกายน 2545 16:14 น. - comment id 97553

    ปรัชญาลึกซึ้งครับเจ้าคุณปู่
  • วฤก

    24 พฤศจิกายน 2545 21:43 น. - comment id 97620

    ว้าว ๆ เด็ก ๆ มานั่งฟังนอทานกันใหญ่
    
    ขอบคุณหนูเรน ... ที่มานั่งฟังตาแป๋วตั้งแต่แรก ..
    ทำเอาปู่หายเขินเลย อ๊ะ
    
    พี่เวทย์ ... แหะ ๆๆ นาน ๆ ทีวฤกจะทำตัวมีสาระทีครับ 
    มะกล้าได้ความมาก ..เดี๋ยวเป็น(คดี)ความ น่ะครับผม
    
    
    พุดพัดชา .... กลอนเพราะจังครับ
    
    อัลมิตรา .... แฮ่ม ...ก็เมื่อวานจะเรียกกระพ้มปู่นี่นะ
    เรียกอา น่ะดีแล้ว ... แล้วเรียกปู่เมฯ ว่า น้องหนูเมรัย แทนครับ
    
    Pheem ... อ่า ... ก็ปู่แก่แล้ว ต้องเล่านิทานแบบนี้
    ขืนเล่านิทาน xxx เค้าก็หาว่าปู่ ... อะไรนะกลับ ๆ น่ะดิครับ
    
  • อังโกะ จัง

    24 พฤศจิกายน 2545 22:26 น. - comment id 97644

    เล่านิทานสองสั่งนั่งฟังปู่
    เปรียบดั่งครูผู้ประทานคำกานต์สอน
    อันมนุษย์หากหลุดจากนิวรณ์
    คงพบพรประเสริฐเลิศมงคล
    
    เปรียบใบไม้ระยับยังหยัดสู้
    ให้โลกรู้อยู่อย่างไรไม่สับสน
    เกิดจากดินดับสู่ดินสิ้นกังวล
    ว้างกมลหม่นหมองตรองให้ดี
    
    แม้ใบไม้ร่วงใบใช่ไร้ค่า
    สุริยาฉาดส่องผ่องราศี
    แม้เกรียมไหม้แต่ใจยังสู้ดี
    เพราะว่ามีคุณค่าฝากสู่ดิน
    +++++++++++++++++++++++++++++
    รัก และ เคารพ คุณหมอวฤกค่ะ
    จาก 
    บุษราคัม
    +++++++++++++++++++++++++++++
    นิทานของคุณหมอวฤก มีแง่คิด และ คุณธรรมเสมอนะคะ
  • อังโกะ จัง

    24 พฤศจิกายน 2545 22:29 น. - comment id 97645

    เล่านิทานสองสั่งนั่งฟังปู่
    เปรียบดั่งครูผู้ประทานคำกานต์สอน
    อันมนุษย์หากหลุดจากนิวรณ์
    คงพบพรประเสริฐเลิศมงคล
    
    เปรียบใบไม้ระยับยังหยัดสู้
    ให้โลกรู้อยู่อย่างไรไม่สับสน
    เกิดจากดินดับสู่ดินสิ้นกังวล
    ล้างกมลหม่นหมองตรองให้ดี
    
    แม้ใบไม้ร่วงใบใช่ไร้ค่า
    สุริยาฉาดส่องผ่องราศี
    แม้เกรียมไหม้แต่ใจยังสู้ดี
    เพราะว่ามีคุณค่าฝากสู่ดิน
    +++++++++++++++++++++++++++++
    ปล. ขอแก้ไข ข้อความที่พิมพ์ผิดนะคะ
    จะติดตามอ่านบทประพันธ์ของคุณหมอตลอดไปนะคะ
    
  • 11

    26 พฤศจิกายน 2545 17:36 น. - comment id 97942

    ขอนั่งล้อมวง
    ฟังด้วยอีกคนนะครับ.....
  • โคลอน

    17 ธันวาคม 2545 23:54 น. - comment id 101302

    ได้เป็นปู่คนแล้วเหรอคะ...วฤก...อิอิ..ยินดีด้วยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน