ยาม เช้า เช้า ก้าววันใหม่ ดูสดใส ใจสุขสม ยาม สาย สาย ได้ชื่นชม โลกใบกลม ล้มคลุกคลาน ยาม เย็น เย็น เห็งสงสาร เดินกลับบ้าน ปานขาดใจ ยาม ค่ำ ค่ำ ร่ำร้องให้ รอวันใหม่ ใกล้เข้ามา. นี่แหละหนา....ชีวิตคนกรุงฯ
14 พฤศจิกายน 2545 23:51 น. - comment id 95679
เช้าๆไม่อยากตื่น อากาศรื้นด้วยน้ำค้าง แต่จำต้องละวาง ออกจากผ้าแสนอุ่นเอย อาบน้ำแต่เช้ามืด หนาวสุดๆยากเฉลย วิ่งผ่านน้ำมันซะเลย เอาละเหวยพอดีกว่า แต่งตัวเตรียมทำงาน ทำสำราญในอุรา เสื้อสวยตัวไหนน้า เลือกเอามาใส่กับตัว อุ๊ยตายสายแล้วนี่ ทำไงดีเรากลั้วกลัว รีบเร่งอย่ามั่วซั่ว อุ้ยลืมตัวหยิบเป๋าตังค์
15 พฤศจิกายน 2545 12:05 น. - comment id 95762
...ไอซ์ ลืมอะไรลืมได้นะ แต่ถ้าลืมเป๋าตังค์ละก็ เป็นเรื่อง....ผมเคยมาแล้ว...T___.T.. กลอนน่ารักดีนะจ๊ะ
15 พฤศจิกายน 2545 12:09 น. - comment id 95763
...ไอซ์ ลืมอะไรลืมได้นะ แต่ถ้าลืมเป๋าตังค์ละก็ เป็นเรื่อง....ผมเคยมาแล้ว...T___.T.. กลอนน่ารักดีนะจ๊ะ
15 พฤศจิกายน 2545 22:00 น. - comment id 95861
เช้าก็เปิดกล่องออกไปทำงาน กลางวันก็กินข้าวกล่อง เย็นก็มุดเข้ากล่อง นอน ... เฮ้อ มนุษย์กล่อง น่ะ
16 พฤศจิกายน 2545 11:53 น. - comment id 95904
เอ...คอมพิวเตอร์ก็เหมือนกล่องนะ หรือว่าเราเป็นมนุษย์กล่องไปซะแล้ว หว้า แย้จัง