หน้าสุดท้าย ..ที่ต้องพลิกอ่าน..

ปลาทูสามเข่ง

..สมมติว่า ..หน้าสุดท้ายคือเริ่มต้น ..
              ..สมมติว่า ..หน้าแรกหรือหน้าปัจจุบัน
                                     ...ที่ทุกคน ..เชยชมไว้
              ..สมมติว่า ..หน้าหลัง คือจุดแรกที่ก้าวไป ..
              ..สมมติว่า ..หน้าใน-ใน ..ไม่ค่อยมีคน ..เค้ามองกัน
          
              ..แต่ต้องสำรวจ ..เพราะเป็นจุดแรก ..ที่จะก้าวเดินอยู่
              ..แต่ต้องสำรวจ ..เพราะต้องรู้ ..ความเป็นมา ...
                                     ...การเดินหน้าที่แปรผัน ..
              ..แต่ต้องสำรวจ ..เพราะความพยายาม ..ที่เค้าก้าวเส้นชัยพลัน..
              ..แต่ต้องสำรวจ ..เพราะเป็นจุดหลัง ..เป็นอดีต ..ที่เค้าเริ่มต้นกัน
                                     ..ดูสิว่า ..มีพรสวรรค์เรื่องนั่นเท่าไร ..
              ..การเดินหน้าของเค้า ..อาจจะดีเลิศล้น ..
              ..การเดินหน้าของเค้า ..อาจจะปะปน ..ความหวังที่สดใส ..
              ..การเดินหน้าของเค้า ..อาจจะมีแวว ถึงง่ายเข้าเส้นชัย ..
              ..การเดินหน้าของเค้า ..อาจจะเปลี่ยนไป ...
                                       ..ปัจจุบัน ..อาจร้ายลง  ..
               ..หยุด ..สต๊อปบ้าง ..เงียบหาย ..ไม่มีเสียง 
               ..หยุด ..สต๊อปบ้าง ..หาถัง ..มาคลุมและเดินหลง 
               ..หยุด ..สต๊อปบ้าง ..การเดินทาง ..ของเค้าหมดความคิด ..
                                                         ..มานะปลง
               ..หน้าสุดท้าย ..เป็นจุดเริ่มต้นที่ซื่อตรง ...
                                        ..เป็นจุดชี้ อนาคต ..ที่เราจะเริ่มเดิน				
comments powered by Disqus
  • idaho

    12 ตุลาคม 2545 13:30 น. - comment id 86740

    เวลาอ่านนิยายถ้าอ่านหน้าสุดท้ายก่อนก็ไม่ค่อยมีลุ้นนะ น้องปลา 2 
    *******
    หน้าแรกที่เริ่มต้นเปิดอ่าน
    เป็นสะพานย่างก้าวหน้าถัดไป
    อ่านแล้วอาจมีดีหรือมีร้าย
    แต่ยังไงหน้าถัดไปก็ต้องเปิด
    เปิดจนถึงหน้าหลัง
    ต้องระวังอ่านแล้วอย่าคิดเลยเถิด
    โลกหนังสือที่ดูล้ำเลิศ
    จะบรรเจิดเพราะคนมามาใช้
    ------------------+
    เขียนเองก็งงเอง???
  • ปลาทูสามเข่ง

    12 ตุลาคม 2545 15:55 น. - comment id 86787

    อืมม ..แต่ปลา 2 ไม่ได้หมายถึงนิยายน๊า หมายถึง ..เออ..อดีตละ..!! เอามาเปรียบอะคะ..แต่ถ้าจะนำมารวมกับนิยายด้วยก็ได้ เพราะส่วนท้ายๆเรื่องจะเป็นเกี่ยวกับความเข้มข้น จุดจบ ..ประมาณนั่นมั้งคะ แต่ก็ขอบคุงพี่ไอดาโฮ่..!! มากๆเลยคะ..!!^--o--^
  • พี่แก้วเองจ้า

    12 ตุลาคม 2545 17:18 น. - comment id 86815

    จ้า........น่ารักเหมือนเคยนะจ๊ะ
    พี่ไม่มีอะไรแนะนำอ่ะ.........คิดถึงนะ
    
  • windsaint

    12 ตุลาคม 2545 17:47 น. - comment id 86830

    เก่งจ้าๆๆ
  • บัวน้ำเงิน

    12 ตุลาคม 2545 17:49 น. - comment id 86832

    บัวว่านะ เพราะดีค่ะ
    ความหมายก็ดีด้วยนะคะ
    เพราะว่าคนเราน่ะค่ะ ส่วนมากก็จะดูแต่ข้างหน้า
    แหละค่ะ หนังสือก็เหมืออนกับคนเราตรงที่ว่า
    คนเราก็ไม่ย้อนกลับไปมองอดีตเหมือนกันไงล่ะค่ะ
  • ปลาทูสามเข่ง

    12 ตุลาคม 2545 18:03 น. - comment id 86856

    ขอบคุณทุกกำลังใจคะ พี่แก้วจ๋า ปลา 2 ก็คิดถึงมากๆๆเลยคะ ได้รับจดหมายแล้วว เด๋วปลา 2 จาส่งไปหาแล้ววน๊า ขอบคุณพี่บัวมากๆๆเลยคะ ปลื้มมากๆๆเลยคะ ที่พี่บัวมองออก...ขอบคุณคะ ^--o--^
  • 22-11 = 11

    12 ตุลาคม 2545 18:26 น. - comment id 86863

    โหน้องปลา1+1 
    เดี๋ยวนี้มีแต่กลอนปรัชญานะ
    (พี่อ่านม่ายค่อนรู้เรื่องเรื่องหรอก...
    แต่ก็เก่งจังนะ)
  • หว่ออ้ายหนี่ ไม่รู้จะ ทันมุขเราเปล่า

    12 ตุลาคม 2545 19:46 น. - comment id 86890

    ความหมายแปรปวนไปหน่อยอะคะ ..ยังไงก็แนะนำมาเลยนะคะ จะได้นำไปปรับปรุง แก้ไข ..  ----  แนะนำเหลอ  อืม...
    
    ไม่ขายเป็นแพ๊คได้เปล่า  ขอ2เข่งพอนะ
    
    @_@  เมี๊ยว
    
  • อังโกะ จัง

    12 ตุลาคม 2545 20:30 น. - comment id 86908

    สมมติ นะคะ สมมติ
    นึกถึงเพลง น้องพลับเลยค่ะ
    ข้อคิดดีค่ะ น้องปลา
    คนเราในชีวิต มีอะไรให้ต้อง คิดๆๆๆมากมายค่ะ
  • *นก*กระ*ดาษ*

    12 ตุลาคม 2545 23:26 น. - comment id 86976

    ข้อตินี้ดนึงนะครับ
    อย่าว่ากันนะ
    คือเมื่อก่อนน้องปลาทูเนี่ยเขียนได้ได้สุดยอดมาก
    ภาษาตรงไปตรงมา
    ตอนนี้น้องปลาทูใช้ภาษาสูงขึ้นนิดนึง
    จึงทำให้ไคริอ่านแล้ว งง นิดนึง
    แต่ก็จะคอยติดตามตลอดไปนะจ๊ะ
    *..จากใจไคริ..*
  • Bun

    13 ตุลาคม 2545 11:05 น. - comment id 87082

    พ้อ เอ้ย !!! เพราะ  อืม... ดี ๆ ๆ แต่ งง ไปนิ๊สนึงนะ ความหมายก็ดี ให้ข้อคิดดีเหมือนกัน แต่ก็ยาวไปหน่อย Im งง น่ะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน