ทางทุกก้าวที่เท้าย่ำย่างและเหยียบ ไม่อาจเรียบราบรื่นได้ดังฝัน ความเป็นจริงที่พานพบในทุกวัน อาจทำให้ไหวและหวั่นกับเส้นทาง
ฟา 30 ก.ย. 2545 10:43 น. - ID 23540 
1659
7
0
30 กันยายน 2545 11:11 น. - comment id 82170
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...สั้นแต่มีความหมายจ้า..
เด๋วจะคอยอ่านตอนต่อไปน๊า^*^
..........................................
30 กันยายน 2545 16:11 น. - comment id 82252
เส้นและทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ จึงไม่อาจราบและเรียบไร้สิ่งกีดขวาง มีรอยยิ้มและน้ำตาคอยต้อนรับทุกก้าวย่าง แต่ตลอดเส้นทางจะมีเพื่อนประคับประคองกันก้าว ก้าวไป เรื่องเดียวกันป่าวเนี๊ยะ
30 กันยายน 2545 16:32 น. - comment id 82267
นี่พี่ปอนด์ พี่สาวคนน่ารักและก็ใจดีมาต่อให้แล้ว เพราะมาก เหมือนกลอนของฟาเลย ^_^
30 กันยายน 2545 16:52 น. - comment id 82293
สู้ต่อไปนะคะ เพื่อวันข้างหน้า และอนาคตที่รออยู่
3 ตุลาคม 2545 21:45 น. - comment id 83437
ครับ
18 ตุลาคม 2545 18:17 น. - comment id 89276
ก่อนอื่นก็ต้อง Thank you so much ! กันเสียก่อน และก็... แต่ทุกก้าวที่เคยย่ำย่างเหยียบไป แม้หวั่นไหวก็ไม่เคยจะอ้างว้าง เพราะมีเพื่อนมีทุกคนคอยร่วมทาง ถึงโลกกว้าง ก็อยากย่างก้าวต่อไป บางครั้งเราอาจไม่สามารถดึงคนอื่น ๆ ร่วมเดินทางไปด้วยได้ ทำให้ต้องเดินทางแต่ลำพัง มันไม่ใช่สิ่งเลวร้ายสักนิดในการเดินทางครั้งนั้น ตรงข้ามมันอาจทำให้เราได้ค้นพบและรู้จักอะไรดีดีมากขึ้นโดยที่หาไม่ได้ถ้าเรามีเพื่อนที่ร่วมเดินไปพร้อม ๆ กันตั้งแต่ต้น^_^
18 ตุลาคม 2545 18:20 น. - comment id 89277
ขอบคุณเพื่อนระหว่างการเดินทาง ที่โลกบังเอิญหมุนให้เราได้มาพบกัน แม้จะไม่เนิ่นนานนักกับเวลา แต่มันจะตราตรึงอยู่ในความทรงจำ ตลอดไป...
19 ตุลาคม 2547 13:10 น. - comment id 145755
*/*/*/*/*
THANK YOU SO MUCH !
*/*/*/*/*/
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
