หน้าส่วนตัว
อาจเป็นฉัน ที่ฝันมากเกิน
ทำให้ต้องเผชิญแต่ความปวดร้าว
เมื่อรักเธอ ก็หวังกับเธอ เป็นเรื่องยาว
จนในที่สุดก็กลายเป็นเรื่องราว..ของน้ำตา
เพราะตามใจความรู้สึก จนเคยตัว
เฝ้าผูกพันกับภาพพร่ามัวของความโหยหา
ไม่มีเธอในความจริง และทุกสิ่งเป็นภาพมายา
สีของความสุขลวงตา .. แต่กับสีน้ำตา..เป็นความจริง
แพรวา 29 ก.ย. 2545 23:59 น. - ID 23525 
1637
9
0
30 กันยายน 2545 00:06 น. - comment id 82095
ดีใจเช่ยกันพี่ของน้อง
30 กันยายน 2545 00:16 น. - comment id 82097
โห.....ตอนจบ... กลอนนี้..ตรงใจ...เลยค่ะ... เศร้า.......
30 กันยายน 2545 04:47 น. - comment id 82110
สามัคคีอีกแย้ว
30 กันยายน 2545 10:27 น. - comment id 82155
แวะมาเยี่ยม มาอ่านกลอนซึ้ง ๆ จ้า
30 กันยายน 2545 10:41 น. - comment id 82165
^*^
^*^
^*^..อืม..เศร้าลึกจังเลยจ้า..^*^
....................................
30 กันยายน 2545 13:49 น. - comment id 82194
โหหหห ไหนใครว่าสมองกลวง ไหน ใครว่าตัน โผล่หน้ามาให้ดูกันหน่อยจิ๊ อิอิอิ เพราะมากค่ะ ชอบๆ นู๋ขอดีใจด้วยคนได้ป่ะค่ะ อิอิ ^________________^
30 กันยายน 2545 16:25 น. - comment id 82261
สองคนนี้รักกันจริงๆ เลยยยยย น่าอิจฉา อิอิ
30 กันยายน 2545 16:47 น. - comment id 82286
เศร้าจังค่ะ ตอนจบ ซึ้งเชียว
30 กันยายน 2545 16:53 น. - comment id 82294
เขาว่ากันว่า ความทุกข์จะมาก่อนความสุข เหมือนฟ้าหลังฝน ย่อมสดใสจริงมั้ยคะ แต่นี่กลับกันแหวกแนวดีนะคะ เพราะด้วย
30 กันยายน 2545 22:09 น. - comment id 82390
อ่านแล้วสะดุด หัวทิ่มจอเลย ชอบแพรวาที่ช่างสรรหาคำได้ดีจริงๆ
1 ตุลาคม 2545 09:36 น. - comment id 82533
หัวทิ่มเลยนะ ละอองน้ำ...อิอิ
3 ตุลาคม 2545 17:50 น. - comment id 83334
สามัคคีคือพลัง รังสรรค์กลอนดีดีไพเราะๆมากๆเลยครับ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
