น้ำที่ไหลเซาะผ่านหุบเขา.....ย่อมร่มเย็น สายธารชักนำความอุดม....ย่อมสู่ที่ราบลุ่ม...และอาจตื้นเขิน พืชสัตว์พันธ์ดูดซับ....ย่อมเจริญงอกงาม วิทยาการ....ย่อมสะสม...และถ่ายทอด ก้าวหนึ่ง....ย่อมคือประการณ์ หนึ่งกาลเวลา....ย่อมสู่ความแตกฉาน เบื้องบนคือฟ้ามืด.....มิมีเมฆ...แต่ย่อมเป็นความแพรวแสงแห่งดาวน้อยใหญ่ คือ....ความถวิลของเธอ แล้วแต่จะใฝ่คว้า
SAENG 19 ก.ย. 2545 22:47 น. - ID 22817 
1506
2
0
19 กันยายน 2545 23:09 น. - comment id 78084
อืม...........มาอ่านนะคะ
19 กันยายน 2545 23:18 น. - comment id 78090
เป็คความคิดเห็นที่สวยงามครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
