เพื่อคนยาก

Pheem

ดั่งราตรีดาราจันทราดับ			
ไร้สิ้นสรรพ์เสียงสัตว์สงัดเสียง
คือคนยากกำสรดหมดสำเนียง		
ได้แต่เพียงสะอื้นขมขื่นใจ
ชลเนตรเต็มตาธาราหลั่ง			
แล้วพรูพรั่งลงอาบฉาบแก้มใส
ระทมทุกข์โทมนัสอัดแน่นใจ		
ยากจะเรียกหาใครมาใยดี
ดั่งน้ำท่วมกลบปากยากจะเอ่ย		
ทนนิ่งเฉยสงบหลบหน้าหนี
ได้แต่เก็บทุกข์ตรมถมทวี			
เพราะศักดิ์ศรีเหินห่างต่างจากกัน
					
ดั่งคนพรากจากนาวาพาชีวิต		
ทั่วทุกทิศสิ้นหวังไร้ฝั่งฝัน
ถูกทิ้งให้ลอยคอรอชีวัน			
ต้องอาสัญในสมุทรสุดกว้างไกล
				
ขอแสงน้อยริบหรี่ให้มีหวัง		
เพื่อชี้ทิศนำทางสว่างไสว
ขอฟางเส้นสุดท้ายหมายเกาะไป		
คือคนผู้เข้าใจให้แนวทาง 
เพื่อคนยากมีใจใฝ่สร้างสรรค์		
ได้ฝ่าฟันอุปสรรคที่ดักขวาง
แม้มีแสงน้อยนิดส่องทิศทาง		
คงได้เดินก้าวย่างอย่างมั่นใจฯ				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    12 กันยายน 2545 20:30 น. - comment id 75923

    ยังคงเพราะจับใจเหมือนเดิมนะ...ภีม
    
    หายไปนานมากเลย...หวังว่าคงสบายดีนะคะ
    
    ปล: กลับมาคราวนี้มะช่าย ภีม อันเดิมแย้วเหรอจ๊ะ...Pheem 
    
    (o^___^o)
  • somebody

    28 กันยายน 2545 00:30 น. - comment id 81603

    มาเป็นเพื่อน และ ให้กำลังใจ ภีม เสมอค่ะ
    ชอบ บทกลอนดีๆ จาก ภีม นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน