ฟ้ามืดใช่มืดลับ ยังมีแสงดาววาววับอยู่ไกลๆ สิ้นหวังใช่เดียวดาย ขอเพียงไซร้ให้สู้ทน ฟ้าใสวันอบอุ่น ยังมีรุ้งที่ปรายฟ้า หากกล้าก้าวเดินมา เส้นขอบฟ้าไม่ไกลเกิน
25 สิงหาคม 2545 21:34 น. - comment id 70196
ระวังตกขอบโลกนะ อิ อิ
25 สิงหาคม 2545 21:49 น. - comment id 70207
เค้าตามหาอยู่นะเส้นขอบฟ้านั่นน่ะ เดินจนขนร่วงแล้วยังไม่เจอเลย
25 สิงหาคม 2545 21:54 น. - comment id 70210
เดินไปอีกหน่อยน้องเอ่ย น่องโป่งเมื่อไหร่ถึงแน่ ยังมังกิ ถ้าตกก็แขนหัดอะดิละอองน้ำอิอิ
25 สิงหาคม 2545 22:41 น. - comment id 70234
ฟ้าจ๋าฟ้าอยากรู้ว่าขอบฟ้าสิ้นตรงที่ใด ฟ้าจ๋าฟ้าอยากรู้ว่าฟากฟ้าล่องลอยไปไหน ฟ้าจ๋าฟ้าอยากรู้ว่าปุยฟ้านุ่มนวลเพียงใด ฟ้าจ๋าฟ้าอยากรู้ว่าต้องรออีกนานเท่าไร ู^_^ จะรอวันนั้นแล้วกัน
26 สิงหาคม 2545 00:29 น. - comment id 70279
จ๊ะ...ให้กำลังใจดีมากเลย ...เส้นขอบฟ้าไม่ไกลเกิน...
26 สิงหาคม 2545 02:07 น. - comment id 70310
มาดื่มด่ำบทกลอนจ้า....
26 สิงหาคม 2545 12:04 น. - comment id 70427
จะก้าวให้ถึงซึ่งขอบฟ้า...แม้แสนไกล
27 สิงหาคม 2545 06:57 น. - comment id 70616
แวะมาอ่าน .. ชื่นชม..^-^