นั่งมอง....ตรงขอบฟ้า เห็นน้ำตา.......ฟ้าหลั่งริน เห็นสายลม..น่าชื่นชม...ช่วยปลอบประวิน แต่ฟ้าซิ......ไม่ค่อยเข้าใจ....ในความเป็นจริง ไม่ยอมนิ่ง.....ไม่ช่างใจ .....ในโชคชะตา ทันใดนั้น.....ฟ้าหยุดร้อง.......แล้วมองไปรอบๆเห็นทุกสิ่ง พระอาทิตย์......มาบอกฟ้า......มาพักพิง ขวัญเจ้าจงนิ่ง...พี่มาอิง.....จะชี้ทาง เจ้าจะโศก....เศร้าสร้อยไป.....ใยเล่า ไม่มีเขา....เจ้ามีพี่....ชี่ทางกว้าง ถ้าเจ้าโกรธ....โลดโผนโจน....ทะยานไปต่างๆ คนรอบข้าง....ต่างโศกเศร้า....เช่นเจ้าเอ๋ย
28 กรกฎาคม 2544 04:42 น. - comment id 6786
ช่วยให้ความคิดเห็นหน่อยซิครับ
28 กรกฎาคม 2544 05:17 น. - comment id 6791
แต่งอะไรที่มันคล้องจอง มีสาระกว่านี้หน่อย
30 กรกฎาคม 2544 02:56 น. - comment id 7073
คุณไผ่หลิวโกรธใครมา คุณนิติเธอตั้งใจเขียน พยายามอีกนิดนะ ใบไผ่ เอาใจช่วย เหมือนคนขับรถนั่นแหละ มีทั้งมือใหม่ มือเก่า และมืออาชีพ แถมพวกตีนผีอีกเยอะ