เรือข้ามฟาก

ส่องหล้า

ที่ท่าน้ำงดงามเรือลำน้อย
เฝ้ารอคอยกลางชลนำคนข้าม
จ้ำฝีพายแก้วกล้าสง่างาม
คนล้นหลามหลากล้วนชวนข้ามชล
เรือลำน้อยฝีพายดีมีความรู้
หัวใจสู้จ้ำพายไปสู่หน
กระแสเชี่ยววุ่นวายไหลวกวน
น้ำหลากล้นลึก-ตื้นคลื่นรุนแรง
ประคองเรือเหนือน้ำนำชีวิต
ฝ่าวิกฤติมากมายหัวใจแกร่ง
ฝีพายกล้าอดทนมิเปลี่ยนแปลง
ทะมัดทะแมงส่งคนพ้นธารา
ผ่านเวลามากมายหลายปีผ่าน
ยังขับขานมั่นคงส่งถึงท่า
ทั้งหญิงชายเคยโง่เง่าเบาปัญญา
ข้ามถึงฝั่งแก้วกล้าและงดงาม
ยามโรยล้าแรงกายถึงพายผุ
เรือทะลุมืดมนในหนข้าม
ลงลอยคอก่อกอบพยายาม
เฝ้าติดตามไม่ทอดทิ้งนิ่งดูดาย
ที่ท่าน้ำเงียบงำหัวใจเหงา
ปล่อยคนพายนั่งเศร้าไร้ความหมาย
เรือชราจมน้ำคว่ำฝีพาย
คนถือท้ายคนเก่าเขาลืมเลือน...				
comments powered by Disqus
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    9 สิงหาคม 2545 23:12 น. - comment id 66226

    ขอแสดงความนับถือ  ไพเราะมากๆ  2  บทกลอนแล้วที่ผมฟังจากพี่มา  
      
      จาก  ก.ประแสร์  (ศิษยาพร)
  • น้องคนนี้ที่พยายาม

    5 มกราคม 2546 22:54 น. - comment id 103407

    เพราะมาก ๆ ครับ สุดยอดครับพี่

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน