**เหม่อมองดินมองฟ้าพาใจเศร้า แสนปวดร้าวดวงจิตคิดถวิล สิ่งแวดล้อมที่ดีมีราคิน น้ำอาบกินกลายดำเป้นน้ำครำ **ควรพินิจพิศดูสักครู่หนึ่ง แล้วจะซึ้งถึงสิ่งที่ถลำ ประชาชนชาวไทยใจระกำ ต้องชอกช้ำกล้ำกลืนฝืนใจทน **น้ำในคลองล่องเรือแลดูใส ฝูงปลาไซร้แหวกว่ายให้สับสน แต่ก่อนเราไม่ต้องฝืนใจทน เพราะผู้คนต่างช่วยกันดูแล **ท้องฟ้าหม่นฝนหมองมองมืดมิด ช่วยกันคิดกันมาหาทางแก้ จะรอใครเล่าเขาดูแล น้ำก็แย่ดินก็แยกไร้ยาเยียว **อีกถนนรถรามาก็ติด มีควันพิษอากาศหายกายหมดเรี่ยว ต่างเจ็บไข้ร่างกายต้องซีดเซียว ต้นไม้เขียวกลับแห้งแล้งตามกันไป **ปัจจุบันไทยแก้กันมิได้ แล้วต่อไปใครจะแก้ได้อีกท่าน ถ้าปล่อยให้เรื้อรังไปนานวัน แดนสวรรค์ท่องเที่ยวไทยคงไม่มี....^-^
Girl^-^ 27 ก.ค. 2545 16:42 น. - ID 19411 
1406
2
0
28 กรกฎาคม 2545 01:52 น. - comment id 63280
นั่นจิคะ น่าเสียดายธรรมชาติที่สวยงาม
28 กรกฎาคม 2545 12:12 น. - comment id 63345
ค่ะ อันนี้น่าใจหายค่ะ ในปัจจุบันน่ะ เลยผ่านกลอนมาเพื่อทำเนา อ่านะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
