มนุษย์ชั้นชนเมธี
อัลมิตรา
ฝันก่อร่างสร้างทาง...ตามแปลนวางแบบไว้
บากบั่นถึงแม้ไซร้...ยอดสร้อยปล่อยประหาร
นานยิ่งว้างห่างมิตร...ไหวในจิตหวั่นแพ้
เหมือนหมดหนทางแก้...กอบกู้ศักดิ์ศรี
ถอยตัวหนีสมัย...วินิจฉัยรอบด้าน
ไหลเรื่อยมวลชนม้าน...มากคล้อยคล้อยแล
เลือนลางแต่มิจาง...หายจากการจิตปั้น
ขึ้นรูปทีละขั้น...คิดค้นจุดหมาย
ตรองไกลในวิถี...ไม่ใส่สีทิฐิถ้าง
ส่องสว่างใสสิ่งสร้าง...สุดสิ้นกิเลสครอง
ลองผิดลองถูกวัตร...ปฏิบัติย่ำและย้ำ
ยื่งพลาดยิ่งเจ็บช้ำ...นรล้ำซ้ำฤทัย
ในปรารถนานัยนี้...อาจต้องลี้หลบเร้น
สุดโลกช่างว่างเว้น...มนุษย์ชั้นชนเมธี