เจ้าคือดาวดวงน้อยของพ่อ เพราะเธอคือ ทุกสิ่ง ยิ่งชีวิต ไม่เคยคิด ใคร่ทำ ให้ช้ำหนอ รักใดยิ่ง ใหญ่หนัก ไม่ยักพอ เทียบเท่าพ่อ รักเจ้า ให้เข้าใจ เพราะความรัก สร้างเจ้า มอบเอาไว้ ด้วยดวงใจ สุดรัก ไม่หักหาย จะปกป้อง คุ้มกัน จนวันตาย ไม่เคยหน่าย แม้เหนื่อยหนัก สักเท่าใด เจ้าคือดาว ดวงน้อย ในใจพ่อ ช่วยเติมต่อ สร้างพลัง อย่างมากหลาย เป็นความหวัง เป็นกำลัง ทั้งใจกาย ช่วยเติมไฟ ให้อยู่ และสู้ทน จะจูงมือ พาเจ้า เดินย่างก้าว จะพาเจ้า เดินไป ให้สู่หน- ทางสำเร็จ ดั่งมุ่งหมาย ในใจตน ให้ข้ามพ้น ผ่านไป สู่สิ่งดี จากวันวาน ผ่านผัน แม้วันหน้า มิสร่างซา ห่างหาย และหน่ายหนี เมื่อวานรัก วันนี้รัก มากทวี วันพรุ่งนี้ ก็ต้องรัก ไม่จากไป บทสุดท้าย ไม่มีแล้ว แก้วตาเอ๋ย ที่จะเปรย ว่ารักมาก มาจากไหน สิ่งที่รู้ แค่รักมาก จากหัวใจ เพียงหวังให้ เจ้ารู้ อยู่ผู้เดียว
26 กรกฎาคม 2545 13:05 น. - comment id 62924
/@ - @ จากเป็นหรือจากตายเธอว่าอันไหนเจ็บกว่า.................
26 กรกฎาคม 2545 14:03 น. - comment id 62930
อืมม ตอบยากแฮะ .. ไม่ว่าเป็นหรือตาย พ่อจะอยู่กับเราเสมอไป จริงๆน่ะ ครึ่งหนึ่งของวิญญาณเรา มาจากพ่อนะ idaho ..
26 กรกฎาคม 2545 15:02 น. - comment id 62935
เขียนบทนี้ด้วยน้ำตาซึมนะคะ พ่อคือตะวันนำทางสว่างไสว พ่อคือใจทั้งดวงลูกห่วงหา พ่อคือขวัญกำลังใจให้ชีวา พ่อคือฟ้าคือแผ่นดินสิ้นสุดใจ พ่อคือดาวยามค่ำบนฟ้ากว้าง พ่อคือร่างอาบเหงื่อมิหยุดไหล พ่อคือใจเททุ่มเสียสละก็เพื่อใคร พ่อคือไฟคือฝันคือจินตนาการ พ่อจ๋าวันนี้ที่พ่อสถิตบนสรวงสวรรค์ พ่อคือฝันกลางใจที่แสนหวาน พ่อจ๋าพ่อคือดอกไม้ยามคลี่บาน พ่อจ๋าหวังพานพบลบพรากหากชาติหน้าหวังว่ามี! และขอลูกนี้เกิดเป็นดวงใจน้อยน้อยแม่ยอดสร้อยยอดขวัญ..ของพ่อนั้นชั่วนิจนิรันดร..นะคะ ด้วยรักและซาบซึ้งใจ..นะคะ
26 กรกฎาคม 2545 21:11 น. - comment id 62977
รักพ่อเหมือนกันค่ะ
27 กรกฎาคม 2545 08:11 น. - comment id 63016
ค่ะ คุณทะเลขวัญ ด้วยรักและซาบซึ้ง อัลมิตราเองก็เช่นกันค่ะ ความรู้สึกนี้ บทกวีนี้เขียนนานมาก เพราะเขียนไปร้องไห้ไป .. กว่าจะจบแต่ละบท ช่างบาดใจเหลือเกินค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณข้าวปล้อง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ