ดอกเอ๋ยดอกไม้ในสายหมอก เก็บดอกเก็บกลิ่นสิ้นสี ฟ้ามืดยืดยาวหนาวฉะนี้ จะมีแสงเอื่อสักเพียงไหน ดอกเอ๋ยดอกไม้เมื่อได้แดด เหลืองแสดแดงขาวพราวไสว ยิ้มรับแสงอรุณอุ่นไอ อุนใจอบกลิ่นกว่าสิ้นวัน เด็กเอ๋ยเด็กน้อยคอยความรัก หาตักที่จะหนุนให้อุ่นขวัญ ผู้ใหญ่ใจแร้งมิแบ่งปัน ฟาดฟันหัวใจให้ยับเยิน ถ้าเลือกเกิดได้จะไม่เกิด กับผู้ให้กำเนิดที่ห่างเหิน เกิดแล้วกรุณาอย่าหมางเมิน จูงเดินสู่ถนนคนดี ยิ่งเด็กกำพร้าน่าสงสาร พิการ...ลำบาก มากเหลือที่ ขอเศษเมตตาปรานี รักมีมอมให้ได้บุญแรง เพื่อวันข้างหน้าฟ้าใส ดอกไม้เยาวชนจะยลแสง โลกสวยด้วยใจไม่เคลือบแคลง พร้อมแบ่งรักให้ได้หรือยัง?
อ้อ 5 ก.ค. 2545 22:43 น. - ID 17963 
1239
0
0
5 กรกฎาคม 2545 22:44 น. - comment id 59074
คิดถึงคุณแม่เหลือเกิน
5 กรกฎาคม 2545 23:44 น. - comment id 59100
คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้เนาะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ
6 กรกฎาคม 2545 07:22 น. - comment id 59162
เห็นด้วยกับโคลอนค่ะ..
6 กรกฎาคม 2545 23:02 น. - comment id 59273
คิดถึงพี่สาวคนหนึ่งค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
