สิ้น...แสงตะวัน.....ส่อง
เปลวปลายเทียน
มองตะวันทอแสงแห่งศรัทธา
ผ่านม่านฟ้าสาดส่องสู่ชีวิต
จุดประกายผู้คนที่หลงผิด
ให้ได้คิดถึงความจริงสิ่งที่หวัง
เมื่อวัยเยาว์ยังเฝ้าเที่ยวลิ่งโลด
สิ่งที่โปรดคือแสงสีมีมนต์ขลัง
ลืมนึกถึงดีชั่วอย่างระวัง
เกิดพลาดพลั้งแสนเจ็บเหน็บในใจ
พอโตขึ้นเริ่มคิดรับผิดชอบ
หาคำตอบในสิ่งที่สงสัย
หลงตัวเองว่าแน่กว่าใครๆ
ผลสุดท้ายหลงผิดที่คิดทำ
ก้าวผ่านพ้นวัยรุ่นเริ่มครุ่นคิด
ถึงชีวิตวันข้างหน้าอย่าถลำ
จะก้าวไปทางไหนจงจดจำ
สิ่งที่ทำในอดีตเป็นบทเรียน
แล้วค่อยๆก้าวไปทีละนิด
ค่อยๆคิดก้าวไปให้เสถียร
คิดก่อนทำบากบั่นด้วยความเพียร
อย่าวกเวียนหลงไหลในสิ่งลวง
ยามนี้ตะวันลับจะดับแสง
เหมือนสิ้นแรงของชีวิตที่แสนหวง
สัจธรรมใช่สิ่งที่หลอกลวง
คงหมดห่วงสิ้นลมแข่ง...แสงตะวัน