หมื่นคำร่ำกลอน ด้วยอักษรพยัญชนะ เรียงร้อยถ้อยสระ อักขระวรรณศิลป์ หลากหลายงดงาม ล้นหลามอร่ามศรี ถ้อยคำพร่ำวจี หทัยปรีดิ์มิเว้นวาง แต่งเติมสละสลวย ภาษาสวยอวยอ้าง อ่อนไหวใจจาง สรรค์สร้างทางกวี เก็บเล็กผสมน้อย สอดสร้อยกลอยวดี ครบส่วนโครงคลี ฟังกี่ทีมีแต่สุขใจ กลอนหวานสานสลัก นิยมนักมิเคยไกล สุดฟ้าทะเลใด ยังจับใจมิลางเลือน ไหลร่วงเจ้าน้ำตา อาบหน้าดังว่าเตือน กาพย์ กลอน มาเชือดเชือน คล้ายเพื่อน เดือน ดารา อ่อนแอหรืออ่อนไหว ไม่รู้ใจทำไมหนา อ่านกลอนอ่อนอุรา ดังตัวข้าจะอ่อนแรง เก็บคำสวยมาคลุกเคล้า ผสมเอาด้วย สี แสง มิอวด อ้าง สร้างแสดง เพราะด้วยแรง ศรัทธา
21 มิถุนายน 2545 17:59 น. - comment id 56928
เขียนกลอนไม่เก่ง แต่มีความสุขกับการอ่านกลอนของคนอื่นค่ะ
21 มิถุนายน 2545 18:03 น. - comment id 56929
ชอบเหมือนกัน
21 มิถุนายน 2545 18:54 น. - comment id 56952
ความสุขที่ได้แต่งกลอนอย่างเมามัน
21 มิถุนายน 2545 19:12 น. - comment id 56961
สวยทั้งตัวหนังสือ ทั้งภาษาเลยจ้าาา @^_^@
21 มิถุนายน 2545 21:40 น. - comment id 57005
รู้สึกเช่นเดียวกานจ๊ะ
22 มิถุนายน 2545 19:35 น. - comment id 57136
สวย และเพราะมากครับ ..
22 มิถุนายน 2545 21:09 น. - comment id 57150
ชอบจังค่ะ เพราะๆๆๆๆๆๆๆ
24 มิถุนายน 2545 16:48 น. - comment id 57397
U_U**UoU** ; P
26 มิถุนายน 2545 16:25 น. - comment id 57790
จะว่าไหมนะโผล่มาอีกแร๊ว...
26 กรกฎาคม 2545 11:08 น. - comment id 62914
===}}>>>>>>>>>>> เฮ้อแต่ดูๆไป ก็งั้นๆแหละ