ในวันที่ไม่เข้าใจตัวเอง ความรู้สึกคว้างเคว้งจนช้ำเหงา ตัวของเราเหมือนไม่ใช่ตัวของเรา มันว่างเปล่า ซะจนไม่เข้าใจ ฉันรักแต่ฉันไม่แสดงออก ตัวฉันมันเป็นเพียงเปลือกนอกที่หุ้มใจไว้ ไม่มีอะไรให้สัมผัสเป็นเพียงอากาศลอยลมไป ตัวตนที่อยู่ข้างใน ไม่มีใครเคยเข้าใจไม่มีใครเคยเห็นมัน ความรู้สึกที่รู้แค่ว่าสับสน เกลียดตัวเองที่เป็นคน ช่างเก็บความไหวหวั่น ความอ่อนแอถูกซ่อนเอาไว้อย่างเงียบงัน ทั้งที่จริงมันร่ำร้องทุกวัน..ว่าต้องการความรักจากเธอนั้น..มาปลอบใจ
20 มิถุนายน 2545 22:19 น. - comment id 56752
มันกลืนนะ น้อง ๆ ว่าไม๊ อิอิ
20 มิถุนายน 2545 22:21 น. - comment id 56753
เย้ๆ เก็ตต่อกลอนด้วย เหอๆๆ ชอบมั่กๆ ขอบคุรพี่กอล์ฟ กับ พี่นัน จ้า ที่มาเล่นด้วยกานนน ฮี่ๆ
20 มิถุนายน 2545 23:23 น. - comment id 56775
มาเยี่ยมแล้วจ้า หลังจากเคลียปัญหาครั้งใหญ่ กลอนเพราะจ้า
22 มิถุนายน 2545 08:04 น. - comment id 57076
ชอบจังเลย