เสือ กับ กวาง
ม้าก้านกล้วย
เหล่าเสืออาศัยในป่าลึก
ล้วนคึกหมายคุกคามตามวิสัย
หาเหยื่อโดยลอบล่าอาฆาตไล่
เพื่อจะได้มังสามากัดกิน
เสือหนึ่งพ่วงพีมีแรงกล้า
เที่ยวท่องหาอาหารในย่านถิ่น
มีเก้งกวางนานาให้หากิน
มีซากสินมากมายไม่ตรอมตรม
วันนี้จะจับกวางท่าทางโทน
ก็ผาดโผนกระโชกชักกระชั้นข่ม
ตะคอกครางขามขู่อยู่ครึกขรม
หมายจะล้มภักษามาลิ้มรส
กวางจึงกระโจนไปอย่างใจหวั่น
ดิ้นรนพลันตระหนกเต้นเป็นรันทด
บัดดลก็ลี้หายไปจนหมด
เสือจึงอดล่ากวางอย่างตั้งใจ
หมู่เสืออื่นนั้นมันโห่ฮา
ร้องว่าเสือเขลาไม่เอาไหน
แค่กวางธรรมดาล่าไม่ได้
แล้วจะเอาอะไรใส่ท้องกัน
เสือใหญ่จึงว่า ข้าลองเล่น
โดดเต้นไล่กวางอย่างขบขัน
มิได้หมายจริงจังตั้งใจมั่น
เสือมันล่ามิได้ไม่ตายนะ
แต่เจ้ากวางเหล่านั้นมันต้องหนี
สุดชีวี เต็มที่ ไม่มีละ
หากทำเล่นหวังโดนเข่นเป็นขยะ
ก็คงจะชีพวายกลายเป็นเนื้อ
เสือกับกวาง หวังผล คนละสิ่ง
เหมือนที่วิ่ง ความตั้งใจ ต่างไปเผื่อ
วิ่งเพียงหา อาหารเห็น เช่นอย่างเสือ
หรือวิ่งเพื่อ รอดชีวา ดังว่ากวาง
(ม่านแมกไม้)