มองชีวิตคนเราเฝ้าครุ่นคิด ทั้งถูกผิดชั่วดีมีหลากหลาย บ้างสร้างดีฝากไว้ให้มากมาย บ้างชั่วร้ายสร้างเวรเป็นเดนคน บ้างร่ำรวยทรัพย์สินกินไม่หมด บ้างก็อดลำบากยากขัดสน บ้างอุตส่าห์กล้ำกลืนและฝืนทน สร้างให้ตนอยู่ดีมีข้าวกิน บ้างรวยแล้วหลงผิดไม่คิดพอ เที่ยวดิ้นรนเสริมต่อก่อหนี้สิน มีคนเตือนบอกไปไม่ยลยิน ชั่วชีวินลำบากยากเข็ญใจ บ้างวัยรุ่นหลงผิดติดสินค้า ต้องราคาแพงแพงแข่งกันใส่ การศึกษาฝึกตนมิสนใจ มัวหลงใหลวัตถุทุนิยม บ้างยอมพลีขายตัวมั่วตัณหา เปลือยกายาให้ชายชั่วมั่วเสพสม เพื่อสนองความต้องการด้านอารมณ์ ค่านิยมวิปริตเดินผิดทาง นักการเมืองก็แย่งแข่งกันโกง ดังห่าโหงสัตว์ร้ายเดินส่ายหาง เป็นรัฐมนตรีมีแนวทาง กินพุงกางชาติฉิบหายสบายใจ มองชีวิตนิดน้อยเพียงร้อยปี สร้างความดีละชั่วมั่วหลงใหล ชีวิตนี้มิยืนยงคงต่อไป จะตายลงเมื่อไรไม่รู้เลย จงขวนขวายเร่งทำตามหน้าที่ ไม่หลบหนีละวางอย่างเมินเฉย ปล่อยให้วันเวลามาล่วงเลย ช่างไม่รู้บ้างเลยหนอคนเรา ฯ
13 กรกฎาคม 2544 01:29 น. - comment id 5111
เยี่ยม!..จริงๆเลยภีม...ชอบมากบทนี้// โลกเราเป็นวงกลมจึงมีหลายด้าน..ที่แตกต่างกันและภายในวงกลมยังแบ่งออกเป็นซีกจึงมีหลายแง่มุมเหมือนกับคนเรานี่เอง...
13 กรกฎาคม 2544 09:24 น. - comment id 5161
เขียนได้ดีมากครับภีม .... ลองส่งไปลงหนังสือ แบบมติชนรายสัปดาห์ ดูสิครับ ... น่าจะได้รับการตีพิมพ์
13 กรกฎาคม 2544 23:26 น. - comment id 5199
ยิ่งอ่านยิ่งชอบ .... น่าจาทำแบบคุณวฤกบอกนะคะ....
14 กรกฎาคม 2544 05:32 น. - comment id 5235
เพราะมากๆครับ // ทำไมสังคมไทยถึงมีแต่เรื่องแบบนี้นะ นักการเมืองก็โกงกินกันอยู่ได้ แช่งให้ตายๆให้หมดเลยก็ดีนะครับ
14 กรกฎาคม 2544 06:13 น. - comment id 5240
คนพวกนั้นน่ะเค้าแก่เพราะกินข้าว แม้จะยาวอายุยืน ตายไปก็เปลื่องฟืน ที่สุมพอดเป็นกองฟอน ของอารักษ์คฅนาด เขียนในมติชนเล่มเก่ามากเลย
14 กรกฎาคม 2544 11:11 น. - comment id 5272
เก่งจังเลยค่ะคุณภีมอ่านแล้วชอบมาก แต่งได้ดี เหมาะกันทั้งบทเลยค่ะ