ทะเลไกล แลดูกว้าง เหมือนเส้นทาง ไร้จุดหมาย แต่ละย่าง เหยียบมิวาย กลัวแพ้พ่าย อับอายชน ชีวิต ที่อ้างว้าง รอนแรมร้าง อย่างสับสน ไร้สติ และเวียนวน ยากหลุดพ้น จากกลไก เป็นดั่งเฟือง ที่สับฟัน ถูกขับดัน ด้วยเฟืองใด แม้เหนื่อยล้า เหงื่อรินไหล ต้องหมุนไป ใกล้เคียงยนต์ กว่าจะก้าว ย่างฟันฝ่า หลุดพ้นมา บรรลุผล เลิกคิดตาม มหาชน ไขวคว้าจน เห็นทะเล เส้นทางกว้าง ที่ย่างเหยีบบ มิอาจเปรียบ เทียบจำเจ ถ้าเดินผิด ก็จบเห่ ถ้าไม่เซ.... ก็เดินไป......
21 พฤษภาคม 2545 10:52 น. - comment id 50853
พี่ทะเลไปต่อกลอนไว้ในบทที่ชื่อว่า..ทะเลใจนะคะด้วยรัก ชื่อบทกลอนน้องยาวเลยไม่ได้ลงชื่อน้องนะคะ
21 พฤษภาคม 2545 18:51 น. - comment id 50962
ดีจ้ะตื่น ชีวิตก็อย่างนี้เนอะ แล้วแต่ใครจะเลือกทางเดินไปไหนอ่ะ เก่งมากจ้ะ
21 พฤษภาคม 2545 23:57 น. - comment id 51022
คมความคิด (o^__^o)
22 พฤษภาคม 2545 02:53 น. - comment id 51045
สวัสดีครับคุณทะเลคุณมายาและคุณโคลอนครับ ขอบคุณ คุณทะเลที่ต่อกลอนให้ครับ ขอบคุณคุณมายาที่ชมเชยครับ ขอบคุณคุณโคลอนมากๆครับ
22 พฤษภาคม 2545 22:45 น. - comment id 51171
พี่ตื่น เป็นคนที่มีความคิดอ่าน ที่ดี อัง นับถือ และ ประทับใจ พี่ตื่น มากนะคะ บทกลอนของพี่ตื่น มีคุณค่า แทรก ปรัชญา และ สัจธรรม ในชีวิต ดีมากค่ะ//ข้าน้อย ขอ นับถือ พี่ชาย ค่ะ ซูฮก เลย
1 มิถุนายน 2545 16:07 น. - comment id 53233
คุณอังโกะครับ ผมคิดว่ากลอนของผมธรรมดาสามัญมากเลยครับ แต่ด้วยความที่คุณอังโกะมองอะไรละเอียดลึกซึ้งคุณอังฯก็มองมันไปในแนวทางนั้นอ่ะครับ แม้แต่เรื่องง่ายๆที่เราเห็นกันอยู่ทุกวี่ทุกวันมันก็มีระดับของความซับซ้อนนะครับ ผมสิครับต้องนับถือมุมมองของคุณอังโกะ คุณอังโกะไม่เคยมีมุมมองที่เห็นคำพูดหรือเรื่องใดที่ต่ำต้อยด้อยความหมายเลย.... สังคมต้องการมุมมองแบบนี้แหละครับ