...นั่งมองดูตัวเองในกระจก... เรื่องเดิมๆ ก็ถูกหยิบยกขึ้นมาทุกครั้ง ปวดร้าว..เหงาใจ..โดยไม่มีใครรับฟัง อีกด้านหนึ่งของแรงใจที่พยายามหยุดยั้ง..แต่ก็ยังไม่พอ ...เหมือนไม่ใช่ตัวเอง... ภาพของคนที่คว้างเคว้ง..มองดูตัวเองทดท้อ แววตาหมองเศร้าที่ยังกอดเข่า..เฝ้ารอ รอยร้าวที่เกิดก่อ..ก็เพราะรอยท้อของใจ ...ทำไมไม่เลือกที่จะจากลา... กลับปล่อยให้ใจไร้ค่า..ปวดปร่าจนหมองไหม้ ต้องร้อนรุ่ม...ถูกเกาะกุมด้วยสนิมในใจ สักครั้งอดทนกับความร้าวราน...มันคงไม่ทรมานจนขาดใจ ...อดทนไม่นานเท่าไหร่...ก็จะชนะหัวใจตัวเอง color>
16 พฤษภาคม 2545 00:44 น. - comment id 49984
ขอโทษด้วยค่ะ ที่ต้อง post อีกครั้ง เพราะตอนแรกไม่ได้ login ลืมไปจริง ๆ ขอโทษอีกครั้งค่ะ
16 พฤษภาคม 2545 00:45 น. - comment id 49985
ไม่ยากเลยกับการจะจากลา..เพียงแต่ว่าบางครั้งรอเวลาที่เห็นสมควร
16 พฤษภาคม 2545 00:49 น. - comment id 49988
ในที่สุดก็หาคำตอบได้แล้วสินะ ว่าแต่เป็นคำตอบสุดท้ายรึป่าวเอ่ย
16 พฤษภาคม 2545 01:08 น. - comment id 49993
จอยจัง... ก้อยังเศร้าเหมือนเดิมเลย... นี่ถ้าถามใจตัวเองนะ... พี่จะมาตอบให้จ้า... พอดีตอบใจตัวเองซะแย้ว... มะรุมะชิ
16 พฤษภาคม 2545 04:31 น. - comment id 50035
พี่จอยขา หนูว่าพี่กับหนูต้องเหมือนกับแง๋มๆเลย หนูเองก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมไม่เดินออกมาจากคนคนนั้น.......ทั้งที่อยู่ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาแต่หนูก็ยังคงอยู่ เพราะอะไรหนูก็เคยถามตัวเองหลายครั้ง แต่เพราะความรักไม่มีเหตุผลไงค่ะ หนูรักเขาหนูจึงไม่เดินออกมา วันไหนที่หนูเลิกรักเขา หนูก็คงวิ่งออกมาเลย พี่จอยเองก็คงเหมือนหนูใช่ไหมค่ะ สักวันหนึ่งเราต้องทำได้ใช่ไหมพี่ !!!!ต้องเอาชนะหัวใจตัวเองให้ได้!!!!!!!!! แต่เมื่อไหร่ง่ะพี่...555 สู้สู้ค่ะเป็นกำลังใจซึ้งกันและกันค่ะ รักพี่จอยจังหมู่นี้ไม่รู้ทำไม ^&^
16 พฤษภาคม 2545 04:31 น. - comment id 50036
พี่จอยขา หนูว่าพี่กับหนูต้องเหมือนกับแง๋มๆเลย หนูเองก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมไม่เดินออกมาจากคนคนนั้น.......ทั้งที่อยู่ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาแต่หนูก็ยังคงอยู่ เพราะอะไรหนูก็เคยถามตัวเองหลายครั้ง แต่เพราะความรักไม่มีเหตุผลไงค่ะ หนูรักเขาหนูจึงไม่เดินออกมา วันไหนที่หนูเลิกรักเขา หนูก็คงวิ่งออกมาเลย พี่จอยเองก็คงเหมือนหนูใช่ไหมค่ะ สักวันหนึ่งเราต้องทำได้ใช่ไหมพี่ !!!!ต้องเอาชนะหัวใจตัวเองให้ได้!!!!!!!!! แต่เมื่อไหร่ง่ะพี่...555 สู้สู้ค่ะเป็นกำลังใจซึ้งกันและกันค่ะ รักพี่จอยจังหมู่นี้ไม่รู้ทำไม ^&^
16 พฤษภาคม 2545 06:14 น. - comment id 50038
กว่าจะชนะใจตนเองก็ทรมานน่าดี แต่ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่า ชนะตัวเองได้หรอกนะ
16 พฤษภาคม 2545 08:27 น. - comment id 50043
ไม่มีชัยชนะใดที่ยิ่งใหญ่เท่าการชนะใจตัวเอง เป็นงานเป็นการมั้ยจอย แต่ว่า มันจริงนะ กลอนเพราะเพราะเศร้าเศร้าของจอยอ่านแล้วอินอะ
16 พฤษภาคม 2545 10:40 น. - comment id 50072
ไอ้เรื่องนี้คนไม่เคยไม่รู้ ผมนี่โดนมาเต็มๆชนิดหงายหลังตึงเลย เรื่องจริงเลยล่ะ ไอ้การที่ผมไม่เคยเข้ามาแต่งกลอนเศร้าๆเลยนี่นะ ก็เพราะผมไม่อยากสะกิดใจตัวเองในเรื่องเก่าๆ ขอโทษด้วยนะครับ
16 พฤษภาคม 2545 13:12 น. - comment id 50098
คนที่จะรับฟังยังมี เพื่อนคนนี้..ที่เธอมองข้าม ห่วงใย ทุกโมงยาม อยากทวงถามความเป็นไป ฯลฯ เรื่องในใจมันลบยากยิ่งกว่ารอยหมึก คนเราจึงมักคิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่..แต่แล้ว เราจะรู้ตัวว่าที่ผ่านมา มันเสียเวลาเปล่า ก็ต่อเมื่อ หัวใจรู้สึกดีขึ้นแล้ว @_@ พูดเองงงเอง ไปดีก่ะ
16 พฤษภาคม 2545 13:42 น. - comment id 50107
อ่า..........พี่จอยเศร้า........อีกแย้ว..... มาเปงกำลังใจให้พี่จอยนะคะ
16 พฤษภาคม 2545 18:37 น. - comment id 50141
ช่ายจ๊ะ...ไม่มีชัยชนะอะไรยิ่งใหญ่เท่ากับการชนะใจตัวเอง
16 พฤษภาคม 2545 19:38 น. - comment id 50150
เดี๋ยวนี้เห็นแต่กลอนเศร้าๆ อ่านแล้วเหงาๆรู้ไหม แต่ถ้าอยากเหงาฉันก็จะเหงาเป็นเพื่อนไม่ไกล แล้วเมื่อไหร่ที่พร้อมจะลุกจากตรงนี้ไป... ...ก็ช่วยเรียกคนเหงาที่อยู่ใกล้ไปด้วยละกัน เปงกำลังใจให้พี่จอยด้วยน้าค้า
16 พฤษภาคม 2545 20:16 น. - comment id 50158
หนมเชื่อว่าจอยเอาชนะใจตัวเองได้แล้วนะ แต่เขียนกลอนนี้ออกมาทำไมล่ะ เพื่อตอกย้ำความรู้สึกตัวเองหรือเปล่า T_T เทคแคร์จ้ะ
16 พฤษภาคม 2545 22:59 น. - comment id 50197
สิ่งที่ทำได้ยากที่สุดคือการเอาชนะใจตัวเอง นะคะ ซึ่งไม่เคยทำได้สักที
16 พฤษภาคม 2545 23:20 น. - comment id 50207
ขอบคุณกำลังใจดี ๆ ที่มีให้เสมอ...รู้สึกอุ่นใจและได้รอยยิ้มกลับไปทุกครั้งที่มาที่นี่....ตอนนี้เข้มแข็งขึ้นมากแล้วจ้ะ
17 พฤษภาคม 2545 00:41 น. - comment id 50234
คนเราถ้าเลือกได้ ก็ไม่มีใครอยากเสียใจนะนู๋ว่า
18 พฤษภาคม 2545 20:50 น. - comment id 50401
มีวันนี้ เพื่อ พรุ่งนี้ที่ดีกว่า เข้มแข็งนะคะ..^_^
23 พฤษภาคม 2545 23:17 น. - comment id 51414
ครับกาลเวลาจะเป็นเครื่องช่วยรักษาแผลใจเข้มแข็งเข้าไว้นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ^-^