ธรรมดา

แก้วประภัสสร

ใบไม้ยังเปลี่ยนสี ชีวีย่อมเปลี่ยนแปลง ทุกสิ่งประจักษ์แจ้ง มิเคลือบเเคลงธรรมดา

ร่างกายเคยอวบอั๋น ก็นับวันจะร่ำลา บานสดดั่งบุปผา ผ่านเวลาก็ร่วงโรย

ทุกอย่างไม่จีรัง จะลุกนั่งก็โอดโอย สุดท้ายก็ปลายโปรย...ลาลับล่วงหลุดบ่วงกรรม

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน