ตะวันทรงกลด

กันนาเทวี

ตะวันทรงกลด....

ปรากฏการณ์ม่านละอองส่องตะวัน ปัจจุบันให้รู้เห็นเป็นภาพฉาย เพียงชั่วยามน้อยนิดวิจิตรพราย พอผ่านกรายแว่บวับดับหายไป

เช่นเดียวกับอารมณ์ความรู้สึก ต่างคิดนึกตามกาลผ่านวูบไหว เพียงน้อยนิดจิตแล่นเปลี่ยนผ่านไว จับไม่ได้ด้วยสติมิฝึกตาม

จึงโลดแล่นไปตามกิเลสสั่ง มิรู้ฟังคุมไม่ได้ใคร่ไหวหวาม ไฟราคะโมหะจึ่งลุกลาม จึงมองข้ามประมาทขาดศีลธรรม

รักสนุกทุกข์ถนัดจึงขัดข้อง เที่ยวทดลองตามใจที่ใฝ่ต่ำ ผิดครรลองหนทางช่างมืดดำ หลงกระทำอกุศลเกิดผลกรรม

ฝึกสติตามดูรู้รอบถ้วน สิ่งใดควรยับยั้งอย่าถลำ มิประมาทปล่อยเหตุกิเลสนำ โดนครอบงำหลงผิดจิตรวนเร

ปัจจุบันที่เห็นและเป็นอยู่ เพ่งจนรู้จิตสว่างไม่ห่างเห กิเลสร้ายต้นตอความโฉเก ตามรู้เล่ห์เลิกคบจบสิ้นกัน

ดอกไม้ ปานพาน

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน