บุตรคนเก็บขยะ

คีตากะ

stock-vector-schoolgirl-and-her-grandfat
ณ เมืองมัวสลัวหม่นบนวิถี
เศษธุลีเศษสวะเกลื่อนถนน
จิตสำนึกจางหายจากใจชน
ทุกแห่งหนมีขยะอัประมาณ
ด้วยหน้าที่ต้องทำ...กำไม้กวาด
คืนความสะอาดแก่ชนทนร้าวฉาน
งานต่ำต้อยถ้อยคำพร่ำประจาน
ยังอาจหาญกวัดไกวใต้แรงลม
ร่างกายทรุดโรคภัยไม่ไกลห่าง
เชื้อโรคต่างรุมล้อมยอมขื่นขม
เฉกปิดทองหลังพระละคำชม
กายโสมมแต่ใจไซร้ลาวัณย์
เมืองไม่ร้างห่างขยะทั่วสารทิศ
ดั่งดวงจิตมิเคยว่างห่างจากขันธ์
ทุกขณะก่อเวรไม่เว้นวัน
บาปกรรมนั้นล้นโลกวิโยคป่วน
หากปราศจากพุทธามาแบกรับ
โลกคงดับลับไปไม่คืนหวน
สร้างวินัยแห่งจิตคิดใคร่ครวญ
ขอเชิญชวนลดขยะเป็นธรรมทาน...
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน