เงยหน้าขึ้นมองทางก่อนย่างก้าวเสันทางยาวก้าวต่อมิท้อถอย
อาจต้องทำหน้ามึนเหมือนขึ้นดอย
ฮึดนิดหน่อยทยอยก้าวเท้าของเรา
ใจก็ใจของตนอดทนต่อ
หากราข้อก็เหมือนร่างเราว่างเปล่า
ไม่มีหลักหนักแน่นแก่นบางเบา
แล้วจะเอาอันใดในชีวา
จะสร้างหวังก็สิ้นท่าไม่กล้าหวัง
สูญพลังตั้งรับกับปัญหา
อันคำคนติฉินหรือนินทา
ธรรมดากร่อนสุขได้ทุกวัน
หากวิมานกานท์กลอนนอนเปล่าเปลี่ยว
ขาดหัวใจใครเหลียวมาเกี่ยวฝัน
เมื่อขึ้นมาเดินบนถนนประพันธ์
งานสร้างสรรค์ของตัวคือหัวใจ
ถ้าหากรักกลอนกาพย์อย่างซาบซึ้ง
กาพย์กลอนจึงสมัครตอบรักใคร่
จนมิมีวันพรากหนีจากไป
ฝังอยู่ในกมลจนกลมเกลียว
จะอกหักรักหนีสักกี่ครั้ง
กลอนก็ยังฝังแกนอย่างแน่นเหนียว
รักที่บาดอารมณ์เหมือนคมเคียว
พึ่งเพียงเสี้ยวกาพย์กลอน...ถอนพิษคลาย
1253
3
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
