๏ แมกไม้ชายทุ่งลำธาร ท้องถิ่นกันดาร
ตาวันเลื่อนลับดับทุ่ง
๏ ฟอนฟืนไหม้ไฟหอมฟุ้ง ยกปลามาปรุง
ห่อนหุงปรุงรักปลักข้าว
๏ ห้อมล้อมพร้อมเครื่องหวานคาว เชิญเถอะแม่สาว
พ่อบ่าวป่าวญาติพี่น้อง
๏ ก่องข้าวพราวผ่องปรองดอง ดอกเดือนเกลื่อนล่อง
ส่องใจเพื่อนพ้องสัมพันธ์
๏ ชีวิตวาดวงพงฝัน เติมต่อปอปั้น
เสพสรรค์สืบสานผ่านมา
๏ พลันนั้นเผลอล่วงเวลา แวดวงพัฒนา
ก็เผยโผล่วาดสาดฝัน
๏ พี่น้องพ้องเพื่อนผลักดัน ดั้นด้นฝ่าฟัน
บากบั่นเบิกบานเมืองหลวง
๏ คนต่ำซ้ำร้ายล่อลวง ติดกับรับบ่วง
บอบช้ำระกำชีวิต
๏ เชิญชวนทวนทบวิกฤติ กับแนวความคิด
เสพติดตามการ “พัฒนา”
๏ เติบโตโตกตึกตากฟ้า รุ่งเรือง-โรยรา
คุณค่าคำนึงถึงใคร
๏ พ่อค้า-ชาวนา-นายใหญ่ ??? ผลประโยชน์ใด ???
อยู่ไหนในความเท่าเทียม
๏ คนรวยร่ำรวยเต็มเปี่ยม คนจนไหม้เกรียม
ช่องว่างถีบถ่างห่างชั้น
๏ เถิดวาทะกรรมขายฝัน เร่หลอกบอกกัน
ป่วนปั่นเพ้อฝันสังคม
๏ ตึกตรองไต่สวนชวนชม ด้วยฉบังฯบ่ม
พร่างพรมถมในความคิด...