เหนือกว่าดวงชีวันนั่นคือลูก
จิตพันผูกฟูมฟักเจ้าหนักหนา
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเยียวยา
หิวข้าวปลาหาป้อนให้ก่อนใคร
อุ้มอาบน้ำประแป้งแต่งเจ้าหอม
ร้องเห่กล่อมเจ้านอนก่อนหลับใหล
เทิดทะนุถนอมเป็นจอมใจ
เหลือบริ้นไรภัยร้ายอย่าหมายเจอ
แม้เหน็ดเหนื่อยปานใดอุ้มใส่ตัก
ยั่วพยักหยอกเย้าเจ้าเสมอ
เพียงยินเสียงปากห่อเจ้าออเออ
แม่เป็นเผลอยิ้มตอบทุกรอบเลย
เฝ้าตั้งตาคอยเฝ้าเจ้าตั้งไข่
ก้าวเตาะแตะเรื่อยไปไม่อยู่เฉย
จะหกล้มสักครั้งยังไม่เคย
โอ้ลูกเอ๋ยทุกก้าวเฝ้าประคอง
จวบจนเจ้าเจริญเดินได้มั่น
ยังปลอบขวัญคราเจ้าเศร้าหม่นหมอง
ปล้ำปลุกใจเร่งเร้าให้เจ้าลอง
ล้วนพวกผองกิจกรรมที่จำเป็น
เลือกสรรหาวิชามาสั่งสอน
มีขั้นตอนผ่อนเกลียวและเคี่ยวเข็น
อบรมบ่มนิสัยให้ใจเย็น
ทุกประเด็นเน้นปลูกลูกได้ดี
นั่นคือภาพ "ฝีมือแม่ "แผ่ประกาศ
เหมือนถ่ายวาดเด่นหรูอยู่ทุกที่
จะแจ้งอยู่คู่หล้าชั่วตาปี
ที่ซึ่งมีแม่ลูกรักผูกพัน
ส่วนอีกภาพมีแต่ชื่อ "มือลูกวาด"
ยังมีแต่กระดาษขาดสีสัน
ถ้ามัวแต่หลบเลี่ยงเกี่ยงงอนกัน
กระดาษนั้นเป็นผงก่อนลงมือ