เสียงระเบิดและปืนสุดกลืนกล้ำ
ระงมร่่ำชะตาขาดอนาถเหลือ
ทุกถิ่นที่ทุกข์เข็ญตายเป็นเบือ
เหตุทุกเมื่อเชื่อมีตายเป็นรายวัน
อาจตายหนุ่มหรือแก่แล้วแต่เหตุ
สุดสมเพชแห่งโลกญาติโศกศัลย์
ทำไมหนอยามยากจำจากกัน
รักผูกพันมั่นหมายต้องตายไป
โลกนี้ช่างเดี่ยวโดดแสนโหดร้าย
ไยทำลายหมายฆ่าไม่ปราศรัย
วันหนึ่งเราหากร่วมหลอมรวมใจ
ส่งรักใคร่แทนโกรธ...คงโปรดกัน
Gun's n bomb's that awful sound,
People dying all around,
Never knowing where, when or why,
But always knowing some day they'll die.
People dying young and old,
Those left behind are never told,
We grow old hurt n wondering why,
Loved ones are taken from us.....why they die.
It's a cruel world we live in....anyone can see,
But if we all spread our love....who knows....
Maybe one day....we'll see
(Justagirl MacKay)