เคยไหมคิดอะไรไปเรื่อยๆ อยู่ดีๆก็รู้สึกเมื่อยและอ่อนล้า อยากจะปล่อยแต่ละวันที่ผ่านมา ให้อยู่กับความเฉยชาไปวัน-วัน ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เคยคิด บางช่วงเวลาในชีวิตมันช่างสั้น แต่ก็บ่อยที่มองผ่านละเลยมัน จนสิ่งเล็กน้อยในเวลานั้นพลันหายไป เมื่อวันนี้มีเวลามองย้อนกลับ ยากจะปรับลบเลือนด้วยสิ่งใหม่ บางอย่างไม่อาจทดแทนค่าที่เสียไป และยากเกินกว่าจะทำใจให้ลืมเลือน ความผิดพลาดวันนั้นคือบทเรียนวันนี้ คำว่าโอกาสใช่ว่าจะมีอยู่กลาดเกลื่อน หากพบแล้วอย่าได้มองผ่านเลยย้ำเตือน เพราะคงไม่มีใครอยากพลาดเหมือนที่ผ่านมา
10 พฤษภาคม 2545 17:07 น. - comment id 48748
เห็นด้วยจ้ะ สิ่งที่มองผ่านละเลย ผิดพลาดมาแล้ว เมื่อมีโอกาสก็ควรจะไขว่ขว้า แก้ไข หรือทำให้ดีที่สุด ^_^
10 พฤษภาคม 2545 17:19 น. - comment id 48753
ถูกต้องครับชีวิตนี้มันสั้นนักนะครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ
10 พฤษภาคม 2545 17:20 น. - comment id 48757
เป็นข้อคิดที่ดีจ๊ะ ถ้าเราย้อนเวลากลับไปแก้ไขข้อผิดพลาดในอดีตได้ก็ดีเนอะ
11 พฤษภาคม 2545 10:34 น. - comment id 48841
บางทีเราก็ต้องวิ่งเข้าหาโอกาส แทนที่จะรออยู่เฉยๆ ^-^ ชอบจ้ะ
11 พฤษภาคม 2545 11:35 น. - comment id 48858
เราก็เคยคิดอย่างนี่เหมือนกัน ชอบบทนี้จังเลย
11 พฤษภาคม 2545 18:24 น. - comment id 48895
เคยเหมือนกันครับ เคยอ่านเจอบทกลอนบทหนึ่งแล้วจำมาเป็นคติเตือนใจตนเองอยู่เสมอว่า โอกาสไม่มีแขนไม่มีขา จะไม่ก้าวมาหาผู้หลับใหล แต่โอกาสมีให้คนทั่วไป เหตุไฉนท่านมัวรอขอโอกาส ขออภัยด้วยครับจำไม่ได้ว่าใครเป็นผู้แต่งไว้