ร้อยพจนาบูชาครู

Parinya

ทำห้าแต้มแถมหน้าแตกแต่แรกเขียน
ได้ร่ำเรียนจึงรู้พอกู้หน้า
พอมีแสงเรืองรองฉายส่องมา
ช่างเมตตาอุตสาหะเจียระไน
แม้จะเป็นเพชรดี...ไม่มีช่าง
จะสว่างสวยสะได้ไฉน
เหมือนเศษหินชิ้นมัวทั่วทั่วไป
ความสำคัญอันใดย่อมไม่มี
ถึงเป็นชิ้นหินสี...ช่างดีเลิศ
ก่อให้เกิดหลากหลายประกายสี
คุณค่าเปรียบเทียบทันอัญมณี
คือความดีแห่งช่างผู้สร้างมา
จะจารึกชื่อเสียงอยู่เคียงเพชร
เป็นก่องเก็จเลิศเลอเสมอหน้า
จะเป็นตราประทับกับศิลา
บอกนามาช่างฝีมือคือรางวัล
สำคัญเท่าเทียบช่าง...สร้างเพชรหรู
ปวงกวีมีครูเป็นผู้ปั้น
ยังมีเพชรมีพลอยอีกร้อยพัน
รอคอยวันเป็นมณี...มีราคา
เรียงร้อยถ้อยคำพูด สูตรสำเร็จ
ในนามเพชร แทนพลอย จากดอยป่า
ที่กองโต เท่า ภูเขาเลากา*
ร้อยเป็นพวงมาลา...บูชาครู
*  เป็นคำพูดของอาจารย์ว่ามีจดหมายรอ
ให้อาจารย์ตอบกองเป็นภูเขาเลากา ใน
ช่วงที่การติดต่อต้องพึ่งพาจดหมาย
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน