ในวันคืนคลื่นคลั่งซัดพังหาด
พายุฝนหล่นสาดลมกราดเกรี้ยว
คนกับหมูอยู่ในคอกซุกซอกเดียว
ใต้ซีกเสี้ยวเรียวฟากตับจากมุง
เพื่อหลบภัยพายุที่ดุโถม
เขย่าโครมดังลั่นสนั่นทุ่ง
มันทั้งโยกทั้งคลอนถอนต้นซุง
ทั้งนังนุงกับบ้านงุ่นง่านงม
"ที่จะคุ้มชีวิตให้ติดร่าง
คือที่กว้างเพียงเกราะแต่เหมาะสม
มิใช่ตึกหลังงามตามนิยม
ตึกถล่มทุกทีคร่าชีวิต"
ลูกง่วงนอนสุดเหวี่ยงไร้เดียงสา
ยังร้องจ้าไม่หยุดเพราะหงุดหงิด
แม่ต้องปลอบต้องขู่ให้รู้คิด
จึงยังมีชีวิตอยู่ติดตัว
เมื่อคลื่นลมหยุดคลั่งฝั่งสงบ
คนอยู่ครบ บ้านไม่พัง หลังคารั่ว
แม่อุ้มคนม่อยหลับกับความกลัว
อำลาที่คุ้มหัวเพียงชั่วคราว
ฉากชีวีที่แม่เพียรให้เรียนรู้
เพื่อได้อยู่จนคุ้มถึงหนุ่มสาว
แม่คือหลังคาคลุมคุ้มยืนยาว
พายุกร้าวกี่ครั้งยังปลอดภัย
1455
18
6
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
