หลังพายุครืนโครมโถมพ้นผ่าน
เป็นช่วงงานสำรวจตรวจชายฝั่ง
แม่ออกตามหาคนบนเรือพัง
ไม่ว่าเจ็กไทย ฝรั่ง หวังเพียงพบ
ฝืนฝ่าไม้เรียวฝนหล่นกลางหลัง
ด้วยใจหวังสูงไว้....มิใช่ศพ
อวัยวะ หัว หู ยังอยู่ครบ
โดยระบบแม่มองต้องช่วยกัน
เห็นผลุบผลุบโผล่โผล่โต้คลื่นยักษ์
แม่ชะงักนิดหนึ่ง...จึงถลัน
วิ่งตามคลื่นคว้าหมับ...ปล่อยฉับพลัน
เย็นอย่างนั้น ศพแน่แน่ แม่งงงวย
ร่างนั้นนอนแน่นิ่งกลิ้งตามคลื่น
แม่ต้องฝืนทำใจ...อย่างไรก็ช่วย
เผื่อยังมีบุญนำโชคอำนวย
ถ้าไม่ฉวยโอกาส...อาจสิ้นใจ
ร่างล่อนจ้อนนอนลื่นตามคลื่นซัด
จึงตวัดแขนคว้าขึ้นมาใหม่
ลากหนีคลื่นม้วนกลับอย่างฉับไว
แม่แย่งชัยชนะจากพระยม
"การช่วยเหลือเกื้อกูลไม่สูญเปล่า
ถึงนานเนาผูกจิตสนิทสนม
ซึ่งเป็นความมุ่งหวังของสังคม
ความเกลียวกลมห่มคุ้มกลุ่มแข็งแรง"
อันคุณงามความดีมีคุณค่า
ซึ่งสังคมศรัทธาหอมกว่าแป้ง
ไม่ต้องซื้อต้องหาราคาแพง
หากใช้แต่งครอบครัวตัวตนงาม
1252
23
5
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
