วรรณศิลป์

คนกรุงศรี

อยากสืบสาน วรรณศิลป์ ยินดีนัก

ร่วมร้อยรักษ์ อักษรา ภาษาศานต์

สร้างสรรค์คำ ล้ำรส ของบทกานท์

ยึดตำนาน  ฉันทลักษณ์ หลักวิชา

 

กลอนกินใจ ไพเราะ เสนาะหู

ต้องเรียนรู้ เรื่องกฎ กำหนดว่า

ถูกสัมผัส จัดไว้ ในตำรา

สัมผัสนอก แน่นหนา อย่าบิดเบือน

 

สัมผัสใน ไม่ว่า ถ้ามีเหมาะ

เพิ่มความเพราะ พิมพ์ใจ หาใครเหมือน

สัมผัสซ้ำ เคร่งครัด สัมผัสเลือน

ต้องคอยเตือน ห้ามไว้ สิ่งไม่ควร

 

ชิงสัมผัส อีกข้อ ก็ไม่ได้

ส่งสัมผัส บทต่อไป ให้ครบถ้วน

เสียงท้ายวรรค กำหนด จดจำนวน

ทุกอย่างล้วน ควรใช้ ให้ครบครัน

 

หลากวจี ลีลา ค้นหาถ้อย

มาเรียงร้อย ลำนำ คำเสกสรร

ใส่ลูกเล่น ลวดลาย ร่ายรำพัน

ภาษานั้น อยากเห็น เป็นของไทย

 

เขียนเรื่องราว เนื้อความ ตามที่ฝัน

มิว่ากัน เท็จจริง ทุกสิ่งไหม

บทกวี ที่ซึ้ง ตรึงฤทัย

แล้วผู้ใด ไหนพ้น มนต์กวี

 

 

 

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน