บนบันไดดาวกวีขั้นที่หกเป็นนักชกหมัดขมังทั้งซ้ายขวา
ยืนยงย่อมซ้อมหมัดอัดวิชา
ให้ก้าวหน้าเพลงหมัดหัดพลิกแพลง
กวีมีโขยงโคลงกลอนกาพย์
หลากผังภาพร้อยกรองให้ลองแต่ง
ถ้าฝีมือถึงขั้นรั้นสำแดง
ปรับเปลี่ยนแปลงนวการงานร้อยกรอง
เป็นของฝากโลกกวีศรีพิภพ
เติมแต่งตบสร้างสรรค์ด้วยมันสมอง
ซึ่งมิใช่การไต่บันไดทอง
ยากสยองเปรียบไต่บันไดลิง
กวีมีบันได "ไม่รู้จบ"
ทอดสมทบให้ก้าวอีกยาวยิ่ง
ยุคสมัย ตำนาน เหตุการณ์จริง
ก้าวประมาทอาจกลิ้ง "ลิงตกบันได"
ไต่บันไดสูงยาวหาวเวิ้งว้าง
ตามทิศทางดาวนำลำแสงใส
"ดาวตก" วูบวูบหล่นฉงนใจ
เงยขึ้นไปดาวรุ่งเร่งประกาย
จวบแสงสางไขแสงแต่งตะวันออก
ดาวหลบซอกเมฆเกลื่อนเลือนสลาย
มองท้องฟ้ายามนี้รวีระบาย
"ดาวค้างฟ้า" แม้พ่ายฉายแสงมัว
ยังเป็นแบบฉบับประดับฟ้า
เป็นปรัชญาราตรีที่เย้ยยั่ว
ให้นักปีนบันไดใจเต้นรัว
ทั้งกล้า-กลัวบนขั้นบันไดดาว