ข้าพเจ้า ไปไหนมา…
………………….
สะเทือนท่วงความจริง เสียงจิ้งหรีด
ประหนึ่งคมกดกรีด ประสาทหู
อวลลมไหวละลอก นอกประตู
คุเคล้าเสียงคลื่นกรู โถมกระทบ….
สะท้านท่วงทำนอง ก้องวิเวก
ปลุกเดียวดายปัจเจก สิ้นสงบ
เอกาลมพรมผ่าน ใจซ่านซบ
ลุบางสิ่งเร้ารบ ในหัวใจ….
คว้างชีวิตงุ่นงง ปลงชีวิต
ท่ามทางทิศโยงเชื่อม กระเพื่อมไหว
แต่ลืมตาเกิดดับ อยู่กับใด
มิต่างกัน เช่นไร ก็เช่นนั้น….
คว้างพะวงปลงปรุง ใจฟุ้งเฟ้อ
ไปกับการพบเจอ ที่เหลื่อมหลั่น
เสาะแสวงหัวใจ ลุวัยวัน
ประหนึ่งภาพอัศจรรย์ ของชีวิต….
วาดเป็นความเข้าใจ ในตัวตน
ผ่านเหตุผล กิเลส ตัณหา มายา จริต
หลากคุณค่า ความหมาย สหายมิตร
แต่งปรุงคิด แลปลงวาง กระจ่างมา…
ถึงที่สุด อจีรังแห่งฝั่งฝาก
ทุกข์ท้นความลำบาก พิพากษา
วัฏฏะนี้มีคำตอบ ใดมอบพา
ให้ก้าวย่ำธรรมดา ได้จบ รู้….
………………………
โดยคำ ลานเทวา