พุทธทาส

ศรีสมภพ

วันนั้น.. ผ่านไปในทรงจำ
วิบากกรรมย้ำเห็นเป็นเช่นนั้น
กระทบมากระแทกไปในเร็วพลัน
สะใจฉัน มั่นในจิต ..อนิฏฐารมณ์

วันนั้น.. ผ่านไป ใช่วิเศษ
สุมกิเลสเวทนา อย่างสาสม
ตะเกียกตะกายไปต่อก็จ่อมจม
ลุกแล้วล้ม จมอบายอย่างไรแน่ ?

วันนั้น.. ยังวาดหวังเห็นฝั่งข้าม
ยึดนิยามต้องต่อสู้ รู้ว่าแพ้
เวลาเปลี่ยนเวียนไป ใช่ย่ำแย่
ตัวอาจแพ้ แต่ชนะ.. เลิกสะใจ !

วันนั้น.. ถึงวันนี้ไม่มีเปลี่ยน
ทุกข์กับสุข คลุกเคล้าเวียนเปลี่ยนซ้ำๆ
เห็นสีขาวก็เพราะมีฉากสีดำ
โลกธรรม.. ย้ำเห็นจริงความนิ่งใน

ตถตา กถาสุด ..ท่านพุทธทาส
แจ้งไว้ชัดในตัว “กู” ผู้ยิ่งใหญ่
หากรักกู หลงกู ไม่รู้ภัย
ความปราชัยในธรรม ..ย่อมย่ำเยือน

จากวันนั้น จนวันนี้ ..วิถีพุทธ
แม้ไม่หลุด ฉุดไม่พ้นความปนเปื้อน
ยังดีกว่าเป็นปลาตายที่ไหลเกลื่อน
ไม่รู้เดือน รู้ตะวัน ..นิรันดร์กาล !

กูวันนั้น กูวันนี้ ..จึงมีต่าง
หลังก้าวย่างบนทางธรรมช่วยนำผ่าน
อวิชชา..เริ่มหดหายฉายตระการ
นิรพาน..เคยมั่นหมายใช่ไกลตัว !


๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐


ตามรอยเมธี 20 ปี มรณกาลพุทธทาสภิกขุ

ท่าน “พุทธทาส” ได้ละสังขารอย่างสงบเมื่อวันที่ 8 ก.ค.2536 วันนี้ผ่านไป 20 ปี แล้ว แต่มรดกธรรม และผลงานอันทรงคุณค่าที่ท่านทิ้งไว้ให้อนุชนรุ่นหลัง เพื่อสืบสานปณิธานความเป็น “พุทธทาส” หรือ ผู้รับใช้พระศาสดาอย่างสมบูรณ์แบบ ยังคงอยู่ และจะอยู่อย่างไม่มีวันตาย ดังเช่นบทประพันธ์ของท่าน ที่ว่า

พุทธทาสจักอยู่ไปไม่มีตาย แม้ร่างกายจะดับไปไม่ฟังเสียง
ร่างกายเป็นร่างกายไปไม่ลำเอียง นั่นเป็นเพียงสิ่งเปลี่ยนไปในเวลา

พุทธทาสคงอยู่ไปไม่มีตาย ถึงดีร้ายก็จะอยู่คู่ศาสนา
สมกับมอบกายใจรับใช้มา ตามบัญชาองค์พระพุทธไม่หยุดเลย

พุทธทาสยังอยู่ไปไม่มีตาย อยู่รับใช้เพื่อนมนุษย์ไม่หยุดเฉย
ด้วยธรรมโฆษณ์ตามที่วางไว้อย่างเคย โอ้เพื่อนเอ๋ยมองเห็นไหมอะไรตาย

แม้ฉันตายกายลับไปหมดแล้ว แต่เสียงสั่งยังแจ้วแว่วหูสหาย
ว่าเคยพรอดกันอย่างไรไม่เสื่อมคลาย ก็เหมือนฉันไม่ตายกายธรรมยัง

ทำกับฉันอย่างกะฉันนั้นไม่ตาย ยังอยู่กับท่านทั้งหลายอย่างหนหลัง
มีอะไรมาเขี่ยไค้ให้กันฟัง เหมือนฉันนั่งร่วมด้วยช่วยชี้แจง

ทำกับฉันอย่างกะฉันไม่ตายเถิด ย่อมจะเกิดผลสนองหลายแขนง
ทุกวันนัดสนทนาอย่าเลิกแล้ง ทำให้แจ้งที่สุดได้เลิกตายกัน