ไม่มีใคร

ศรีสมภพ


ไม่มีใครอีกแล้ว.. ในโลกนี้
จะหวังดีต่อเธอเสมอมั่น
คอยฟูกฟักรักสุดๆ ดุจชีวัน
แต่เธอนั้นหันมามองบ้างไหมเล่า ?

ไม่มีใครอีกแล้ว.. ในโลกนี้
ทุกนาทีคอยห่วงหากว่าตัวเขา
ยอมลำบากตรากตรำตัวดำเงา
หาเงินตรามาแลกข้าวให้เธอกิน..

ไม่มีใครอีกแล้ว.. ในโลกนี้
จะชื่นชมยินดีปรีดาถวิล
แม้เธอเหลิงเริงร่าเป็นอาจิณ
ก็ทำใจไม่ได้ยิน ไม่เห็นมัน

ไม่มีใครอีกแล้ว.. ในโลกนี้
หวังอยากให้เธอได้ดีมีงานมั่น
ทั้งโน้ตบุ๊ค มือถือซื้อประทาน
ขอแค่ผ่านการศึกษา.. ปริญญาชน !!				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน