ยอดหญ้าเบนเอนไหวในความว่าง..

ประภัสสุทธ

สงบเย็นเห็นโลกโบกศานติ

ชั่วขณะสมาธิสติตั้ง

ละเลื่อมเงาเทาแสงแสดงพลัง

ฉายมนต์ขลังหยั่งยอดหญ้าระย้างาม

 

สดใหม่ใสกระจ่างสว่างจิต

ความคิดดิ้นติดกับกับคำถาม

จะหยุดยื้ออย่างไรไว้ในความงาม

ทุกโมงยามยอดหญ้ายังงามอยู่

 

ลองหยุดย้อนความถามตนก่อน

คำสอนเรื่องความงามตามความรู้

ถูกถกความตามสังคมชมเชิดชู

ต่างตีความตาม "ตัวกู" รู้ว่างาม

 

งามงดหมดจดจิตบรรเจิด

พิเลิศเพลิดเพลินเกินมองข้าม

ขาวใสไร้ริ้วรอยพลอยเพ้อตาม

นี่คือความงดงามตาม "จิตกู"

 

ลองหยุดย้อนความถามตนก่อน

กาพย์กลอนสอนใจใยถึงรู้

ดั่งภาษิต " กูคิด จึงมีอยู่ "

จิตจึ่งกระโจนสู่การยึดติด

 

ชั่วขณะถนัดนึกตึกตรองชัด

กระบวนทัศน์สลัดทิ้งพึ่งพิงจิต

ปล่อยปลด ลด ละ วาง สางความคิด

สิ่งใดใดใช่ถูกผิดจิตปล่อยวาง

 

๏ ปล่อยวางว่างห่างจากตัวตน

เลิกหาล่าเหตุผลมาก่นอ้าง

เผชิญพบทบทวนด่วนปล่อยวาง

อย่าเก็บกักถักถ่างทางอารมณ์

 

แล้วโลกจะสงบพบสันติ

ชั่วขณะสมาธิที่เหมาะสม

ผลิโผล่โตเติบจากเปือกตม

จักบานบ่มห่มโลกให้ร่มเย็น

 

ยอดหญ้าอ้าบานเบ่งเร่งเหี่ยวเฉา

สีสันบั่นบรรเทาทุกสายเส้น

แตกตายสลายรวงร่วงกระเด็น

ความงามที่แลเล่นล้วนลวงเรา

 

จึงจับจิตจดจ่อปัจจุบัน

สติสงบมั่นกลั่นความเขลา

สว่างสัจธรรมนำร่มเงา

เปิดม่านบ้านจิตเก่าเกิดสุขเย็น

 

สงบเย็นเห็นโลกโบกศานติ

ชั่วขณะสมาธิจิตชัดเด่น

ละเลื่อมเงาเทาแสงแสดงเล่น

ยอดหญ้าเบนเอนไหวในความว่าง !!!

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน