เพียงชั่วคราว
เปลวเพลิง
เพลงตะวันพลิ้วหวานจากม่านฟ้า
สาดเดียงสาต่างแสงแห่งฟ้าใส
ดุจนิมิตพิศพร่างกลางพงไพร
รินน้ำใจชื่นแสนแทนลำธาร
อันวันคืนรื่นละอองของความฝัน
อาจนิรันดร์สุขดั่งจิตอธิษฐาน
วัยสวยสดปานว่าบุหงาบาน
แลละลานรอบร่างอย่างมากมาย
ยังมิเจือสิ่งใดในความคิด
โลกไพจิตรรับรวีรังสีฉาย
ลิ้มรักหวานรานเหงาทุกเพรางาย
ดื่มความหมายของปราณเนิ่นนานวัน
หากไม่นานบทบรรเลงเพลงอุ่นเอื้อ
ย่อมแผ่วเนื้อเพริดร้างเหินห่างขวัญ
เพราะดินบ่ม ลมบ้า สารพัน
ระบายบรรณแปลงเปลี่ยนผิดเพี้ยนไป
โอ้วันวัยรุ่งแจรงแห่งเดียงสา
ทุกเวลาหาวห้องนั้นผ่องใส
พบแล้วอยู่ครู่คราจึงอาลัย
รี่หลั่งไหลลิบลับไม่กลับคืน
เมื่อเสพแสง เสียง สี สู่ชีวิต
ภาพโศภิตที่เคยเห็นกลับเป็นอื่น
ร้าวทุรนข้นเข้มเต็มกล้ำกลืน
จะรื้อฟื้นชื่นเพราก็เปล่าดาย
เพลงตะวัน ฟ้าใส วัยเดียงสา
อาจครู่คราเจิดจำรูญแล้วสูญหาย
ก่อนชีวิตชาวชนร่วงหล่นราย
วนเวียนว่ายเวิ้งสมุทรสุดคาดเดา
เปลวเพลิง 2 มิ.ย. 2556 01:21 น. - ID 147251 
2189
8
4
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
