๏..ชาตาเมือง...อัปลักษณ์..๏ (ฉบับโคลงฯห่อกลอน)

กิ่งโศก

๏ เหมือนตกฟากประจักนำโดยกำหนด
กำเนิดดวงรันทดยิ่งถดถอย
พระศุกร์เข้าพระเสาร์ล่มระทมลอย
ชะตาซ้ำด้ำพลอยคล้ายลอยแพ ๚ะ๛
     ๏ ตกฟากวิบากพื้น........กำหนด 
เลขทุรธึกทด ...................ทับแจ้ง
เงาอัปลักษณ์จักจรด .........เจียดจับ ร่างเนอ
ภูตภาคถากแถแสร้ง .........กำเนิดเชื้อทุรชน
    ๏ หนก่อนบาปเก่ากล้ำ ....บุญเดิม
ต่อต่ำย่ำเตี้ยเติม ............ ตกใต้
สกนธ์เกลือกกลั้วเสริม......แทรกก่อ
ออ-ปริยีเย้ยไซร้ ..............สำทับถ้วมเทินหัว
    ๏ รั้วบ้านรานแบะร้าว ...ล่มเมือง
ใต้บาทอสูรเนือง- ...........แน่นห้อม
เปรตตะปบขบเฟือง ....... ฝังแผ่น- ดินนา
ฉีกละเลงเขย่งล้อม ........ ปลิ้นปล้อนตาถลน    
    ๏ ไฟพะเนียงเสี่ยงชิ้น ....กระเซ็น
กาลกิณีเล็งเห็น .............ฮึ่มฮ้อง         
สิ้นศักดิ์เสื่อมกระเด็น ..... ดารดาษ ดื่นเฮย
คืนค่ำคาดชาดคล้อง...... แสยะเขี้ยวเคี้ยวกิน
   
   ๏ แผ่นดินสิ้นดับด้วย ... เดียรถีย์
นรชาติชนอัปรีย์ .............เถื่อนถ้วน
เหลิงโดยโลดฤทธี ........ ลุบ่อน ทำลายเนอ
เนรคุณดินล้วน ............. พินาศแล้วอบาย
   ๏ อัปลักษณ์รูปแล้ว..... พอทน
  ขุนกลับงับหางตน .........แตกหวิ้น
สั่งไพร่โห่แหนพล ........ ขู่ข่ม
ไฟจ่อรอสั่งสิ้น ............ ซุกเชื้อ-ย่างเมือง
  ๏ ดวงเมืองหรี่มอดแล้ว .... เมลืองโรจน์
มารขบข่มคว่ำโชติ ......  ดับซ้ำ
กาลกิณีโฉด...............  ชั่วยิ่ง เยงนา
โลหิตฉานนองน้ำ ........ ท่วมพื้นนาคร
   ๏ เหิมแหวกฟ้าข่มพื้น ...ปัถพี
บังอาจวาดป้ายสี ....... ใส่ใคร้
บ่เจียมชาติทรพี ........  พองศักดิ์
ตัวต่ำนรกใต้ ............. เทียบฟ้าได้ฤา 
        
  ๏ ประณตกรกราบไหว้..... ภาวนา
เทวะเทพรักษา .......... ช่วยฟื้น
 ป้องปกปักประชา ..... พสก ถ้วนนอ   
 ขจัดปัดภัยปื้น ......... ครอบเข้าถือครอง ๚ะ๛
                   + กิ่งโศก +
             ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน