๏..ยามจาก..๏ (กล: กินนรเก็บบัว)

กิ่งโศก



    ๏ พบแล้วพรากแล้วพล่าน     ผลาญอก

ถ้อยเอ่ยยากเอ่ยยก                 หยิบอ้าง

คงภาพเก่าภาพตก                  เก็บตรึก ตรองนอ

หวาดจิตหวาดใจว้าง               หวาดเรื้อหวาดหลอน

  ๏ ถอยห่างถอนห่างให้        เกินหวน

จรหลีกจำหลีกจวน                จอดเร้น

รอยก่อนผลิก่อนยวน             ยั่วจิต

กระทบกระทุ้งเต้น                กระตุ้นกระโตน

 ๏ โชนลุกหาลุกถ้วม           เทินหัว ใจแฮ

ตรองแค่ตรึกแค่ถัว              คิดถ้วน

ใจหนออย่าหนอกลัว            เกินเหตุ

หัดนิ่งหัดแน่นล้วน              หัดโน้มหัดหนี

    ๏ ใยปลุกยิ่งปลุกสู้         ยิ่งสลาย

ความล่วงนานล่วงสาย         สุดชี้

ปล่อยผ่านละผ่านหาย         แห้งเหือด สิ้นนา

ก่อใหม่ก่อการกี้                ก่อต้นก่อตอ

     ๏ รอดุจรั้งดุจต้อง       ต่างเรียง

พิศชิดพอชิดเคียง            พินิจน้อม อ้าเสี่ยงโอ่เสี่ยงเสียง         พร่าสั่น ฝ่อจิตฝ่อใจย้อม            ฝ่อย้ำฝ่อหยัน

    ๏ พรากเอ่ยพ่ายเอ่ยโอ้    จำพราก

จำย่อมจบย่อมจาก          จวบเพี้ยง       

เจ็บยิ่งปวดยิ่งยาก           แจงปลด

สงบสงัดเกลี้ยง              สรี้สลาง ๚ะ๛

              + กิ่งโศก+

             ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๖

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน