๏ ร่อนเร่ท่ามกลางป่าหนังสือ กำแพงภายในคือรั้วขอบ ร่ำเรียนแล้วก็เรียน แล้วสอบ ชีวิตเวียนวนรอบสี่ปี ๏ หนังสือคือบทเพลง ผูกมัด เกียรติบัตรคัดพวกมี ภาษี เพื่อขันแข่งแย่งตำแหน่ง ดีดี สู่วิถีฤดีกาล (ร) ศึกษา ๏ สีเหลืองเจ้าคือ นกขมิ้น เจ้าบินแล้วก็บิน เกลื่อนฟ้า ไร้หวังที่จะคอย พึ่งพา เพราะไม่ลงถลา เหยียบดิน ๏ " ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ตะลึงถึงสีสัน ทั้งสิ้น ในนั้นมีความฝัน มันลิ้น ทั้งเสียง สี กลิ่น ตรึงฉัน " ๏ บัดนี้อุดมการณ์ เจ้าเลือน โบราณเจ้าเสมือน เพื่อนฝัน คอยขับกล่อมบทเพลง โรมรัน ต่อสู้ความคับขัน สังคม ๏ " ฉันเหนื่อยเพราะเรียนหนัก มานาน " สำนึกไม่เบ่งบาน เหมาะสม อุดมการณ์สานฝันอันนิยม อย่ายกย่องชื่นชมบ่มเรื่องราว " ๏ กี่ปีเจ้าถึงจะกลับมา ร่อนลงจากฟากฟ้า สีขาว ขับเพลงแห่งเสรี ยาว ยาว สี่ปีจะคอยข่าว เจ้าคืน ประภัสสุทธ 28 ตุลา 49 ถึง 14 มีนา 56
ประภัสสุทธ 15 มี.ค. 2556 20:56 น. - ID 146767 
1958
1
0
16 มีนาคม 2556 11:21 น. - comment id 1256713
ชื่นชมในผลงานค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
