ใครทุกข์ลองตรองดูเสียก่อน เพราะใจร้อนรับรู้สึกจึงปวดปร่า หากไตร่ตรองมองเห็นธรรมดา จะรู้ว่าทุกข์ใดใดก็ไม่มี ดูนี่สิตอนเกืดใหม่ใครไม่รู้ อุตส่าห์สู้คลานเดินย่างอย่างไม่หนี จากก้าวแรกกว่าจะก้าวนานกี่ปี ทั้งชีวีต่อสู้เพื่ออยู่มา ยามเกิดมาไม่มีแม้สักสิ่ง หากถูกทิ้งคงตายแท้แน่หนา แม่ประคองโอบอุ้มให้รอดมา ไม่เรียกร้องราคาท่ารอคอย ทั้งบุคคลรอบข้างช่วยสร้างสรรค์ สารพันทำไปไม่ท้อถอย เพื่อแข็งแรงเติบโตและว่องไว ขอเพียงให้มีสุขอย่าทุกข์ทน เพียงตา หู เห็นอะไรกลับไปยึด เกิดประพฤติผิดแนวต้องสับสน ถลำลึกโลภหลงว่าทุกข์จน แล้วพร่ำบ่นโชคชะตาว่าต่ำพงศ์ พิโธ่เอ๋ยมนุษย์สุดประเสริฐ ปัญญาเลิศไตร่ตรองอย่าเหลิงหลง เราก็แค่แขกมาเยือนใยไม่ปลง ไม่ยืนยงหรอกหนาชีวาเรา
กันนาเทวี 22 ก.พ. 2556 07:05 น. - ID 146670 
1618
5
0
22 กุมภาพันธ์ 2556 11:29 น. - comment id 1255117
กราบงามๆที่กระเป๋าสตางค์ค่ะป้ากันนา... ชีวิตนี้สั้นนัก....ลมหายใจจึงสั้น..ราวๆศอก แค่ปลายจมูกถึงปอดสั้นแค่นี้เอง...คนเราก็เท่านี้..กตัญญูและซื่อสัตย์ทำให้ชีวิตอันน้อยนี้มีความสุขค่ะ..
22 กุมภาพันธ์ 2556 12:03 น. - comment id 1255150
เกิดมาวันแรกก็ทุกข์แล้วค่ะ ไม่งั้นไม่ร้องไห้วันเกิดหรอก คิดถึงนะคะ
22 กุมภาพันธ์ 2556 07:48 น. - comment id 1255688
ทุก๘ืบ้าง สุขบ้าง ช่างปะไร คิดแบบนี้เลยค่ะ36%
22 กุมภาพันธ์ 2556 08:14 น. - comment id 1255696
มีทุกข์มากก็หาความสุขไม่เจอครับ ต้องปล่อยวาง
24 กุมภาพันธ์ 2556 13:32 น. - comment id 1255799
ทุกข์เพราะยังไม่พอ...ไงล่ะครับ คนเราต้องทุกข์ให้มากที่สุด แล้วจึงจะสุขได้ ไม่เช่นนั้นจะทุกข์ตลอดไป
25 กุมภาพันธ์ 2556 19:00 น. - comment id 1255856
สวัสดีค่ะ ป้ากันนา... ใช่ค่ะ "ไม่มี" เราไม่เคยมีสิ่งใดเลย... แม้แต่ลมหายใจที่ว่าเป็นของเรา... ป้ากันนาสบายดีนะคะ
2 มีนาคม 2556 08:45 น. - comment id 1256071
หากไตรตรองมองเห็นเป็นธรรมดา จะพบว่าทุกข์ใดใดก็ไม่มี จับ-จิต-ใจ ไปเลยครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
