กาลก้าวล่วงบ่วงกรรมเริ่มนำชัก โกรธโลภหลงรักเริ่มหักหาย ขึ้นภูเขาสุดยอดย้อนดูกาย เหลียวขวาซ้ายหน้าหลังนั่งพิจารณา ตะวันคล้อยลอยเลื่อนเหมือนอายุ ได้ฝ่าฟันบรรลุถึงหลักห้า กรรมเคยทำดีชั่วพัวพันมา เริ่มสร่างซาย้อนคิดอนิจจัง เร่ิ่มละสุขสรรเสริญเมินลาภยศ คุณธรรมปรากฏเป็นความหวัง เหลือแต่บ่วงห่วงงานการที่ยัง ลูกก็ไม่ถึงฝั่งยังเล่าเรียน เมื่ออายุเลี้ยวคดเริ่มลดโค้ง ตะวันบ่ายสองโมงก่อนเกษียณ ภารกิจที่รับไว้ใคร่พากเพียร แม้เหนื่อยเจียนกระอักยังรักทำ แค่ปล่อยวางบางครั้งดังคำพระ ลดเลิกละจากอบายใจอิ่มหนำ อนาคตกำหนดได้ใช่บุญกรรม จึงน้อมนำแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ทางสายกลางโยโสมนสิการ กู่กังวานก้องไปให้สุดเสียง พอประมาณมีเหตุผลคุ้มค่าเคียง จึงร้อยเรียงความคิดลิขิตตน คุณธรรมนำความรู้รับใช้ชาติ กษัตริย์ศาสน์ปวงประชาทุกแห่งหน ขอพุทธาเทวามาดาลดล ขอผองภัยที่ผจญจงมลาย ขอรวบรวมสติคิดริเริ่ม ฟังความเห็นเพิ่มเติมก่อนจะสาย รวมรวมสรรพกำลังทั้งใจกาย สู่เป้าหมายสำเร็จให้เสร็จพลัน
17 กุมภาพันธ์ 2556 23:23 น. - comment id 1153081
กาลเวลา หมุนเวียน คราเปลี่ยนผ่าน วัฎสงสาร วนวัง ยังเวียนว่าย โลภโกรธหลง เกาะชิด ติดใจกาย นึกเสียดาย วันวาร ที่ผ่านเลย ต่อแต่นี้ ขอให้ ใจของข้า ทั้งดวงตา พบสว่าง ทางเปิดเผย ทางใดผิด จงปล่อยปะ ให้ละเลย จงลงเอย สุขล้น พ้นบ่วงกรรม. แอบมาแจมด้วยค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2556 17:56 น. - comment id 1153086
ขอให้แข็งแรงๆ คะ
17 กุมภาพันธ์ 2556 19:21 น. - comment id 1153088
ขอให้ทุกวันมีแต่ความสุขครับ
18 กุมภาพันธ์ 2556 10:15 น. - comment id 1255408
ระบายความในใจ เสร็จแล้วก็หายเหนื่อย ขอบคุณทุกกำลังใจ