ฤดูกาลครั้งหนึ่งจึงกลับมา เคลื่อนชะตาอีกครั้งในรังหนาว กลางแสงจนหม่นหมองของเรือนดาว มาฝากข่าวรำไรในสำนึก ข่าวโพ้นฟ้าอีกฝั่งรั้งใส่ย่าม เมื่อโมงยามหอบหิ้วพริ้วลมดึก เร่ลมหนาวพราวฟ้ามารำลึก ปลุกสำนึกอีกครั้งเมื่อยังเยาว์ สุดยอดภูอยู่เดี่ยวเกลียวหมอกขาว ลมกรูกราวรับลมจมความเหงา เสียงสะอื้นครืนแว่วมาแผ่วเบา ท่ามทึมเทาท้องฟ้าดาราลับ ใบหูกวางไหวหวิวพริ้วแก่อ่อน วิถีจรก้องมาคราเดือนดับ ใบไม้เหลืองพลีกายแล้วหายวับ ยอดระยับ..ผลิใหม่ในรุ่งวัน หน้าต่างเก่าแง้มน้อยค่อยเอียงเห็น ความลำเค็ญหน่วงล้อพอเคลื่อนฝัน รอเปิดวับรับแสงแห่งตะวัน จากยอดภูชูชันมาส่องทาง อีกหนึ่งวันวังวนยังหมุนโลก ดวงดอกโศกแย้มน้อยทุกรอยถาง เพลงใบไม้หล่นหายรายริมทาง กี่ใบร้างร่วงพรูสู่ใจเรา เคยปีนป่ายไม้ใหญ่ใบเขียวปรก เด็ดรังนกโยนวางอย่างโง่เขลา ตัวเด็กแดงนกน้อยค่อยซุกเงา นานแดดเผาดับวางกลางวังเวง ก้าวเดินมาตามแรงแห่งชีวิต พรหมลิขิตขีดวางอย่างคร่ำเคร่ง ล้านทำนองสร้อยเศร้าร้าวบรรเลง ขับบทเพลงเคว้งไปไร้สิ้นสุด เป็นครรลองสายน้ำตามเกรียวคลื่น ยามต้นคืนเป็นไต้ไฟให้โชนจุด เปลี่ยนอรุณหมุนนามตามพระพุทธ เป็นมนุษย์เวียนว่ายทุกข์สายธาร ความทรงจำแสนนานผ่านทายทัก ในความรักเพลงร้อยค่อยขับขาน เพลงดอกไม้โรยร่วงลงห้วงธาร เพลงฤดูทางกาลยังยลยิน ตราบระฆังเหง่งหง่างกลางสงัด วิหคพลัดหลงอยู่พรูผกผิน สดับค่าโลกหมุนจนคุ้นชิน หาได้สิ้นหนทางให้ย่างเดิน ----------------------------------------------- ในทุกๆ ฤดูกาล เราอดไม่ได้ที่จะรำลึกถึงบางสิ่งบางอย่าง ที่เป็นความทรงจำนิรันดร์ ลมหนาวชวนให้นึกถึงทางเดินที่ล่วงผ่าน เราเจอความรานร้าว และความรื่นรมย์ร้อยแปด ประดับประดาเส้นทาง หากจะถามถึงจุดหมายแห่งชีวิต...หลายอย่างยังเลือนลาง แต่ในทุกๆ ขณะที่เรามีชีวิต..เรายังคงเดินทางต่อไปตามครรลอง เพราะชีวิตนี้ยังไม่สิ้นสุดฉันใด การเดินทางก็ยังไม่สิ้นสุดฉันนั้น แด่ทุกดวงใจที่รวงแรงแห่งการเดินทางของชีวิตกำลังมอดไหม้ แด่ใจดวงหนึ่งซึ่งเป็นที่รัก ผู้ซึ่งซึ้งซาบในธรรมชาติงามเงียบ มาซิ!!.... เดินไปด้วยกัน....เพื่อความฝันนิรันดร ลำน้ำน่าน.....เทพบุตรแห่งฤดูกาล
17 กุมภาพันธ์ 2556 16:15 น. - comment id 1153091
ช่างเป็นการเดินทางที่มีความสุขจริง สมชื่อลำน้ำน่านจริงๆ
16 กุมภาพันธ์ 2556 16:06 น. - comment id 1254138
ระฆังทองผ่องสบัดลมพัดไหว ลั่นทมไล้หอมกลิ่นประทินโฉม ดังกังวานเหง่งหง่างร้างประโคม หลากภิรมย์คลุกเคล้าดุจเย้าหทัย. แก้วประเสริฐ.
14 กุมภาพันธ์ 2556 17:11 น. - comment id 1255326
หวัดดีค่ะ งามด้วยถ้อย..คราร้อยเรียง หายไปนานเชียวค่ะ..สบายดีนะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2556 17:23 น. - comment id 1255330
สวัสดีครับเทียนหยด ขอบคุณครับที่ยังจำกันได้ ผมสบายดี ร่อนเร่วเนจรไปตามสถานที่ต่างๆ จากภูผา ขุนเขา สู่ท้องทะเลและสายธาร ชีวิตงอกงามและเติบโตตามครรลองครับ
14 กุมภาพันธ์ 2556 19:35 น. - comment id 1255334
http://www.youtube.com/watch?v=eEl9shbRKqY คืนรัง โอ้ยอดรัก ฉันกลับมา จากขอบฟ้าที่ไกลแสนไกล จากโคนรุ้ง ที่เนินไศล จากใบไม้ หลากสีสัน ฉันเหนื่อย ฉันเพลีย ฉันหวัง ฝากชีวิต ให้เธอเก็บไว้ ฝากดวงใจ ให้นอนแนบรัง ฝากดวงตาและความมุ่งหวัง อย่าชิงชังฉันเลยยอดรัก นานมาแล้ว เราจากกัน โอ้คืนวัน นั้นแสนหน่วงหนัก ดั่งทุ่งแล้ง ที่ไร้เพิงพัก ดั่งภูสูง ที่สูงสุดสอย โอ้ยอดรัก ฉันกลับมา ดั่งชีวา ที่เคยล่องลอย มาบัดนี้ ที่เราเฝ้าคอย เจ้านกน้อยโผคืนสู่รัง นานมาแล้ว เราจากกัน โอ้คืนวัน นั้นแสนหน่วงหนัก ดั่งทุ่งแล้ง ที่ไร้เพิงพัก ดั่งภูสูง ที่สูงสุดสอย โอ้ยอดรัก ฉันกลับมา ดั่งชีวา ที่เคยล่องลอย มาบัดนี้ ที่เราเฝ้าคอย เจ้านกน้อยโผคืนสู่รัง ฉันเหนื่อย ฉันเพลีย ฉันหวัง
14 กุมภาพันธ์ 2556 19:57 น. - comment id 1255337
สวัสดีค่ะ พี่ลำน้ำน่าน สวัสดีค่ะ พี่พุด สุขสันต์ในทุกๆวันค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2556 06:54 น. - comment id 1255350
15 กุมภาพันธ์ 2556 10:57 น. - comment id 1255353
กลอนงดงามมากเลยค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2556 15:31 น. - comment id 1255379
เดี๋ยวก็จะออกเดินทางแล้วค่ะ ช่วงนี้เดินทางบ่อยๆค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2556 18:17 น. - comment id 1255390
คิดถึงจังเลย atichat-atinuch@hotmail.com ที่อยู่เฟสบุ๊คของน้อง
15 กุมภาพันธ์ 2556 21:07 น. - comment id 1255395
อ๊ะ เอาไปก่อน... ที่เหลือ..เอาไว้ช่วยกันขุด ช่วยกันปลูกนะ พื้นที่บนเขา กว๊างงงงง กว้างงงงงง ..
15 กุมภาพันธ์ 2556 21:14 น. - comment id 1255397
กลับมาคราวนี้มี ดร.นำหน้าโก้ไปเลย งานยังงดงามนัก
18 กุมภาพันธ์ 2556 13:25 น. - comment id 1255435
เป็นงานที่งดงามมาก
19 กุมภาพันธ์ 2556 13:54 น. - comment id 1255494
งดงามยิ่งนักขอรับ ท่านลำน้ำน่าน นานนัก ที่จักได้อ่าน งานงามๆ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:38 น. - comment id 1255606
ไพเราะมากจ้ะ
20 กุมภาพันธ์ 2556 20:41 น. - comment id 1255628
โอ้วววววววววววว คุณพี่ลำน้ำน่าน.... กลับมาแล้วนะครับ คิดถึงความหลัง เมื่อครั้งกระโน้น คิดถึง...ไม่นึกว่า เมื่อวานจะเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน แต่ตัวเองยังย่ำอยู่กับที่ คิดถึงพี่ๆๆ มากครับ จากน้องชาย....คนนี้