ใต้ตะวัน.. ดวงแดงแสงตระการ เดรัจฉาน ฤามนุษย์ที่สุดชี้ ต่างฐานะ ต่างฐานบันดาลมี ต่างชีวีลิขิตไป.. ใต้ตะวัน แสวงหา..มาประทังเพื่อยังชีพ ต่างโถมถีบตนไปได้ดั่งฝัน สัตว์หรือคนผลท้ายไม่ต่างกัน ใต้ตะวันนั้นใช่ต่าง.. ระหว่างสอง ใต้เพ็ญจันทร์..อันงามผ่องส่องตระการ เดรัจฉาน ฤๅมนุษย์ สุดสนอง หลงอัตตาตัวตนจนหลุดร่อง ใต้จันทร์ส่องทั้งสองคล้าย..ไม่ต่างกัน ใต้สภาวะแห่งธรรม.. สำนึกหนึ่ง ให้คะนึงถึงวัฏฎะ ควรละมั่น ใต้เพ็ญผ่อง และแสงส่องของตะวัน มีเกิดดับสลับกัน..ทุกวันเวลา ใต้แสงธรรม.. ฉ่ำชื่นฝืนสงสาร สาดแสงฉานข่มเพ็ญจันทร์ตะวันกล้า เหนือทุกข์สุข เยือกเย็นเห็นวิชชา แสวงหา อีกอื่นใด.. ทำไมหนอ ? ..
28 มกราคม 2556 11:26 น. - comment id 1254203
ในสภาวะแห่งธรรมรู้สำนึก ในรู้สึกทุกกริยาน่าเกรงขาม ในจิตใจรู้ได้ทุกโมงยาม ไร้นิยามไร้ตัวตนคือคนธรรม
28 มกราคม 2556 15:49 น. - comment id 1254216
ให้แสงธรรมนำชีวิตจึงจิตว่าง รู้ละวางบางอย่างทางที่ผิด เพื่อดำเนินจิตชอบกรอบความคิด และพาตนสู่ทิศของนิพพาน ............................................ สวัสดีครับคุณศรีสมภพ.....สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะครับ ขอให้มีความสุขและสุขสมหวังในทุกสิ่งนะครับ
28 มกราคม 2556 18:03 น. - comment id 1254228
ในภาวะแสงธรรมที่นำส่อง หากตรึกตรองคิดดูคงรู้ได้ มีเกิดดับ...สลับเปลี่ยน...หมุนเวียนไป กรรมลิขิต...ให้เป็นไป...ฉะนี้เอง
29 มกราคม 2556 13:08 น. - comment id 1254262
แวะมาอ่านบทกวี ที่งดงามค่ะ...
29 มกราคม 2556 16:34 น. - comment id 1254294
สงบได้เพราะธรรมนำทางค่ะท่าน
29 มกราคม 2556 17:48 น. - comment id 1254304
30 มกราคม 2556 10:46 น. - comment id 1254353
ขอบคุณเพื่อนหมู่ธรรม งดงามทุกคำพรรณนา...
31 มกราคม 2556 10:05 น. - comment id 1254445