สรรพสิ่งสวยงามตามที่เห็น เช้าจรดเย็นกลับต่างอย่างสงสัย แต่ละช่วงอารมณ์หุ้มห่มใจ โลกยังหมุนต่อไปอย่างนั้น แสงแดดอบอุ่นกรุ่นอากาศ เบญจมาศตื่นรับจากหลับฝัน หยดน้ำค้างระเหยหายจางพลัน นกกาก็พากันออกหากิน สายลมรื่นชื่นโชยยามโพยพัด ไอน้ำอัดแน่นกลายสายเมฆศิลป์ จินตนาพาใจให้โบยบิน ฉับพลันเมฆก็รินกลิ่นดินอวล ฉันเป็นคนอ่านและเธอเขียน บ้างสับเปลี่ยนมุมมองต้องครบถ้วน หากขาดตกบกพร่องอาจก่อกวน ความสัมพันธ์เรรวนชวนผันแปร ทุกสิ่งย่อมกระทบต่อจิตใจ โลกหมุนไปตามธารกระแส หยุดมองตรองดูความจริงแท้ เตือนใจอย่าอ่อนแอแม้คราใด
กวีปกรณ์ 6 พ.ย. 2555 02:58 น. - ID 146072 
1387
4
0
6 พฤศจิกายน 2555 03:43 น. - comment id 1250393
นอนเช้าเหมือนกันนะเนี่ย What's the matter with you?
6 พฤศจิกายน 2555 08:15 น. - comment id 1250401
ตั้งรับกับสิ่งกระทบใจและระมัดระวังไม่ให้กระทบใจใครเนาะน้องกรเนาะ
6 พฤศจิกายน 2555 14:09 น. - comment id 1250414
พยายามกำหนดจิตอยู่ค่ะ
6 พฤศจิกายน 2555 16:21 น. - comment id 1250442
แวะมาเยี่ยมเยียนครับ ขอบคุณที่เข้าไปทักครับ
แก้วประเสริฐ.
6 พฤศจิกายน 2555 16:46 น. - comment id 1250447
8 พฤศจิกายน 2555 22:09 น. - comment id 1250584
แวะมาอ่านด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
