ฉันยืนอยู่ฝั่งตะวันออก มองแมกไม้ผลิดอกและออกผล ยามแสงทองทาบทาฟ้าเบื้องบน แต่ละตัวแต่ละคนเริ่มต้นวัน คลื่มลมท้องทะเลตะวันออก หนักเบาเป็นระรอกให้หวาดหวั่น ล่องเรือแล่นแรงลมเร่งโรมรัน กว่าฟากฝั่งจะถึงฝันนั้นอีกไกล จุดหมายคือฝั่งตะวันตก เช่นวิหคโผบินสู่ถิ่นใหม่ จากเช้าชื่นมืดลงกลางพงไพร ตะวันตกอยู่ไหนไยมืดลง แดดตะวันออกสู่หมอกตะวันตก จุดตะเกียงที่พกก่อนพลัดหลง ส่องสว่างทางเถื่อนกลางเดือนดง แล้วปลอบปลงลานจินต์จนสิ้นคืน ฉันมาจากฝั่งตะวันออก อาจบ้าใบ้ช้ำชอกเช่นใครอื่น หากเมื่อถึงที่หมายยังหมายยืน แต่กลับสิ้นแรงฝืนจะยืนยัน จากแผ่นดินอุ่นแดดสาดแสงทอง กลับความมืดครอบครองให้หวาดหวั่น บนผืนดินใต้แสงงามในยามนั้น กลบร่างไร้ชีพพลันด้วยจันท์งาม
กวีปกรณ์ 7 ก.ค. 2555 05:54 น. - ID 144960 
1049
0
0
7 กรกฎาคม 2555 19:02 น. - comment id 1237624
เพราะค่ะ
7 กรกฎาคม 2555 19:29 น. - comment id 1237626
ส่วนฉันยืนอยู่ภาคกลาง
7 กรกฎาคม 2555 21:11 น. - comment id 1237640
แหม เหมือนรู้กันว่าเมื่อคืนแอบจิบวอดก้านะลำยอง เอ๊ย ลำไย ไหน ๆ คนภาคกลางแต่งบ้างอยากอ่านน่ะ
9 กรกฎาคม 2555 07:00 น. - comment id 1237755
ฉันยืนอยู่กึ่งกลางระหว่างสอง เคยเมียงมองปาริตาตะวันตก เธอเอื้อนเอ่ยเผยกลอนสะท้อนสะทก ซึ้งในอก เคยถกกลอนร่อนหาเธอ มาครานี้มีหนุ่มตะวันออก เข้ามาบอกความหลังที่ยังเพ้อ ข้ามหัวฉันได้ไง ใช่ไหมเธอ ? หรือออเออตะวันออก..ก็บอกมา อกหักอีกแล้วสิหนา..ไอ้หนุ่มภาคกลาง !
9 กรกฎาคม 2555 13:15 น. - comment id 1237804
คุณศรีสมภพ อย่าคิดมากครับอกหักเรื่องธรรมดา ว่าแต่กรไม่ได้เพ้อแต่แค่ชื่นชอบ ผลงาน ฉันยืนอยู่ฝั่งตะวันตก ของคุณปาริตา เธอมาก และจับใจจนอยากเขียนในธีมเดียวกันแต่คนละฝั่งเท่านั้นเองครับ
29 กันยายน 2555 16:28 น. - comment id 1247049
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
