เรียงเม็ดรายชายหาด คลื่นสาดซ้ำ ให้ทรายช้ำ ค่ำคืนผ่าน นานหนักหนา ค่อยทับถมเป็นเนินทรายมหึมา ที่เหนื่อยล้า เป็นธุลีคลี่คลุมดิน กลายเป็นชื่อจับจอง ผองชนตั้ง ไม่หยุดยั้งตั้งตราจอง ดังปองหมาย แล้วประโคม โหมข่าว คราวเปิดกาย ให้คนหมาย มาเยือน เรือนรับรอง งามดุจแก้ว แพรวพรรณ ทรายชั้นยอด น้ำเล่าใสตลอด ไม่มีสอง ใครมาเยือน เหมือนวิมานฐานจำลอง สื่อมวลชน รับสนอง ร้องขานกัน ร่างนั้นกลิ้ง เกลือกกลั้ว เหงืออาบไหล บ้างกระโดด โลดแล่นไป ใจสุขสันต์ นั่นล่องเรือ โน่นโหนร่ม ชมหาดนั้น พัลวัน คลื่นมนุษย์ รุดเยี่ยมชม โรงแรมปล่อยน้ำเสีย ไหลเรี่ยราด ทรายสะอาด คอยซับนับขื่มขม นานวันเข้า ทรายเนืองนองต้องหมองตรม สิ่งโสมม จมปลัก ลงหมักทราย แล้วปล่าวร้อง ช่วยด้วย เจ้าข้าเอ๋ย หากละเลย โรงแรมข้าพาฉิบหาย ไร้คนพัก หนี้จม ล้มละลาย นี้แหละหนา เห็นแก่ได้ ไม่ดูแล
อิสรชัย รัตน 1 เม.ย. 2555 19:46 น. - ID 144142 
2303
1
0
3 เมษายน 2555 10:27 น. - comment id 626334
น่าสงสารน้องทราย..ร่ำไห้โหย คนกอบโกยเห็นแก่ตัวช่างชั่วช้า ย้อมเม็ดทรายที่สะอาดสาดถมมา กิเลสหนา ฆ่าน้องทรายได้ลงคอ...
2 เมษายน 2555 14:13 น. - comment id 1228984
ที่ไหนมีผลประโยชน์ ที่นั่นก็มีปัญหาครับ
3 เมษายน 2555 22:24 น. - comment id 1229081
ชื่นชมสำหรับผลงานของทั้ง 2 ท่าน ที่มีมาอย่างสม่ำเสมอ และมีแนวคิดที่ดีอยู่ตลอดในผลงานที่ผ่านมา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
