... เมื่อความจริงนิ่งสงบ เหมือนจบสิ้น จะหายินเสียงใดเล่าไขขาน สิ่งชอบธรรมงำเงียบยะเยียบกาล ความบอดใบ้ช่างยาวนาน เกินรับรู้ เหมือนไม่มีหัวใจ ไหนแยแส โลกผันแปรดีทราม นิยามสู่ หลากชีวิตดักดาน หลังบานประตู เฝ้าแลความอดสู อันเป็นไป ท่ามเสียงเพรียกร้องร่ำ ที่อ้ำอึ้ง คล้ายสะพรึงหนึ่งย้ำ สำนึกไหว กว่ารู้ทันรู้เท่า กว่าเข้าใจ แทบไม่เหลืออะไร ในมรรคา นับโดยความชอบธรรม อันต่างแสวง ในโลกที่เคลือบแคลง การค้นหา บางสิ่งคล้ายจะเปล่าเปลือง วันเวลา แลบางสิ่งยังลวงตา อยู่เช่นนั้น เพราะความจริงสิ่งที่เห็น ล้วนเป็นอื่น จะหยิบยื่นไหนแล ความแท้มั่น ตามแต่ความอ่อนไหว ไปวันวัน ปล่อยทุกสิ่งเงียบงัน ในหัวใจ ………………. โดยคำ ลานเทวา
18 มีนาคม 2555 21:21 น. - comment id 1227760
เหมือนอย่างที่ใครบางคนโพสถึงอะไรอันเป็นไปไม่ชอบธรรม ข้าพเจ้าเข้้าไปตอบเพียงว่า No comment เพราะไม่รู้จะพูดอะไร มันเหนื่อยหัวใจค่ะ
11 เมษายน 2555 09:02 น. - comment id 1229677
หัวใจฉัน เงียบงัน นั้นนานมาก เกินเอ่ยปาก วากย์สาธยายขยาย นิ่งเงียบงันนั้นคล้ายกับจากตาย ความบอดใบ้กัดกินใจไปหมดดวง........